Η Ελλάδα κόπηκε στα δύο! Άλλο κράτος η Θεσσαλονίκη και τα περίχωρα! Άλλο η Αθήνα και οι κοντινές προς αυτή αποστάσεις! Κι ακόμα χειρότερα. Το χιόνι που έπεσε ήταν αρκετό για να μην μπορεί να επικοινωνήσει σιδηροδρομικά η Θεσσαλονίκη με την Αθήνα. Κάποιοι θυμηθήκαμε και το ελληνικό κράτος, που έφτανε μέχρι το Λιανοκλάδι! Μπράβο μας! Ξανακούσαμε τα ονόματα
κωμοπόλεων και άλλων θέσεων, που τα είχαμε διδαχτεί στα παλιά σχολικά βιβλία για το 19ο αιώνα. Κωμικοτραγικά, θα μπορούσε κάπιος να ισχυριστεί, ότι είναι τα γεγονότα στο κεντρικό σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας. Αν δεν έπρεπε να είναι εξαιρετικά αυστηρός, γιατί όλα αυτά μας εκθέτουν σαν χώρα. Οι λεπτομέρειες είναι ανατριχιαστικές.
Το
Intercity – ένα υποτιθέμενο γρήγορο τρένο – σταμάτησε κοντά στα σύνορα
της Ελλάδας του 19ου αιώνα, γιατί χάλασε ή πάγωσε η μηχανή του. Ως εδώ
δύσκολα σε αφήνουν οι άλλοι να διαμαρτυρηθείς. Μετά, όμως, χάλασε ή
πάγωσε και η επόμενη μηχανή, που στείλανε για βοήθεια. Στείλανε, στην
απελπισία τους, και δεύτερη μηχανή. Ισχυρίστηκαν ότι και αυτή χάλασε!
Δεν είμαστε βέβαιοι. Δεν αποκλείεται να πάγωσε και αυτή. Απαρχαιωμένο
σιδηροδρομικό υλικό; Έλλειψη επιμελούς συντήρησής του; Ανυπαρξία σχεδίου
αντιμετώπισης ακραίων, και όχι και τόσο, καιρικών φαινομένων;
Ό,τι και να ‘ναι, όποια αιτία κι αν έπαιξε, όποιος πολυπαραγοντικός λόγος και συνθήκες συνδιαμόρφωσαν αυτό το τραγικό αποτέλεσμα, θυμώνουμε. Αγανακτούμε. Μελαγχολούμε. Έχουμε πάρει ένα ποταμό χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να βελτιώσουμε ή να εκσυγχρονίσουμε τα δίκτυα μεταφορών: Δεν τολμώ να πιστέψω μια είδηση, που διακινήθηκε σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο διοικητής του Οργανισμού προσέλαβε πολλούς μη χρειαζούμενους διοικητικούς υπαλλήλους και καθόλου τεχνικούς. Η ενδεχόμενη αλήθεια δεν περιγράφει όλη την αθλιότητα για ένα μέσο μεταφοράς ανθρώπων και εμπορευμάτων πιο φιλικό προς το περιβάλλον.
Οι παρόντες είναι προφανώς ανίκανοι. Έχουν, όμως, τεράστιες ευθύνες και οι προηγούμενοι. Για τις σπατάλες τους. Οι μισθοί, που απολαμβάνουν οι εργαζόμενοι όλων των βαθμίδων, όλων των κατηγοριών και όλων των κλάδων στον ΟΣΕ μοιάζουν μυθικοί. Ακόμα και μετά τα κριτήρια του τότε. Και ο συνδικαλισμός σε αυτό το μέσο έπαιξε το ρόλο του. Συνέβαλαν αποφασιστικά στον εκτροχιασμό όλων των επενδυτικών σχεδίων εκσυγχρονισμού.
Η κατάντια στον ΟΣΕ αποτυπώνει την πιο άθλια πλευρά της Ελλάδας των τελευταίων δεκαετιών.
Νέα Κρήτη, Άποψη, Παρασκευή, 13.1.2017
Ό,τι και να ‘ναι, όποια αιτία κι αν έπαιξε, όποιος πολυπαραγοντικός λόγος και συνθήκες συνδιαμόρφωσαν αυτό το τραγικό αποτέλεσμα, θυμώνουμε. Αγανακτούμε. Μελαγχολούμε. Έχουμε πάρει ένα ποταμό χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να βελτιώσουμε ή να εκσυγχρονίσουμε τα δίκτυα μεταφορών: Δεν τολμώ να πιστέψω μια είδηση, που διακινήθηκε σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο διοικητής του Οργανισμού προσέλαβε πολλούς μη χρειαζούμενους διοικητικούς υπαλλήλους και καθόλου τεχνικούς. Η ενδεχόμενη αλήθεια δεν περιγράφει όλη την αθλιότητα για ένα μέσο μεταφοράς ανθρώπων και εμπορευμάτων πιο φιλικό προς το περιβάλλον.
Οι παρόντες είναι προφανώς ανίκανοι. Έχουν, όμως, τεράστιες ευθύνες και οι προηγούμενοι. Για τις σπατάλες τους. Οι μισθοί, που απολαμβάνουν οι εργαζόμενοι όλων των βαθμίδων, όλων των κατηγοριών και όλων των κλάδων στον ΟΣΕ μοιάζουν μυθικοί. Ακόμα και μετά τα κριτήρια του τότε. Και ο συνδικαλισμός σε αυτό το μέσο έπαιξε το ρόλο του. Συνέβαλαν αποφασιστικά στον εκτροχιασμό όλων των επενδυτικών σχεδίων εκσυγχρονισμού.
Η κατάντια στον ΟΣΕ αποτυπώνει την πιο άθλια πλευρά της Ελλάδας των τελευταίων δεκαετιών.
Νέα Κρήτη, Άποψη, Παρασκευή, 13.1.2017
Δημοσίευση Σχολίου