Το Γηροκομείο Άμφισσας κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια στην δημόσια συζήτηση, σχεδόν πάντα ως μια ιστορία αποτυχίας και απόδοσης ευθυνών. Κατά την γνώμη μου όμως δεν πρέπει να διαγράψουμε εντελώς από την σκέψη μας και κάθε ελπίδα ή δυνατότητα αξιοποίησης της περιουσίας των ευεργετών προς όφελος της τοπικής κοινωνίας.
Η αλήθεια είναι ότι, όσο και αν αυτό δεν έχει επαρκώς αναδειχθεί, και το ελληνικό κράτος έχει τεράστιες ευθύνες για την κατάρρευση του Ιδρύματος, καθώς όχι μόνο η τοπική ηγεσία, αλλά και οι κρατικές υπηρεσίες δεν έπραξαν τα δέοντα όταν το καράβι έμπαζε νερά, μέχρι που το 2014 βυθίστηκε.
Επιπλέον η Πολιτεία ουσιαστικά αδιαφόρησε για την διάσωση του Ιδρύματος και την επανεκκίνηση της λειτουργίας του Γηροκομείου, παρά την σοβαρή προσπάθεια που έγινε τα έτη 2015 – 2016 από την τότε διοίκηση και τους εργαζομένους του.
Όπως και να έχει, οι πολιτικές – διοικητικές ευθύνες είναι ένα ζήτημα που δεν μπορεί να μονοπωλεί το ενδιαφέρον μας, αλλά οφείλουμε σήμερα κυρίως να προτείνουμε ρεαλιστικές λύσεις, ωφέλιμες για την πόλη της Άμφισσας και για ολόκληρο το Νομό Φωκίδας.
Ως τοπική κοινωνία, μέσω των εκπροσώπων της, θα μπορούσαμε να εκπονήσουμε ένα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης και να ζητήσουμε την χρηματοδότησή του και την στήριξή του από την Πολιτεία.
Μια λογική πρόταση αξιοποίησης του κτιριακού συγκροτήματος πριν αυτό απαξιωθεί πλήρως, στην οποία είχα αναφερθεί και παλιότερα στον τοπικό Τύπο (ΩτΦ), είναι να αποκτηθεί το ακίνητο από το Ελληνικό Δημόσιο.
Άλλωστε, το Δημόσιο επί δεκαετίες στεγάζει και μάλιστα δωρεάν Υπηρεσίες και Δομές του στο ένα από τα δύο μεγάλα κτίρια του Γηροκομείου, στο κέντρο της πόλης, δηλαδή ουσιαστικά οφείλει χρήματα στο πρώην Ίδρυμα του Γηροκομείου.
Έπειτα το ακίνητο μπορεί να αποδοθεί κατά χρήση:
α) Το παλιό κτίριο να παραχωρηθεί στις Υπηρεσίες του Ελληνικού Δημοσίου, όπως ήδη συμβαίνει ατύπως και δωρεάν εδώ και χρόνια.
β) Το νεώτερο κτίριο, η πρώην Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων, να παραχωρηθεί στον Δήμο Δελφών, ώστε να διαμορφωθεί ένα κέντρο νεότητας, με αναγνωστήριο, αίθουσα σίτισης κ.λπ. και ξενώνας νεολαίας, μαθητικής και σπουδαστικής. Εκεί μπορούν να εξυπηρετούνται για την διημέρευσή τους ή και για την διαμονή τους τα παιδιά που φοιτούν στα σχολεία της πόλης, όπως το ΕΠΑΛ και το Μουσικό Σχολείο, αλλά ίσως ακόμη και φοιτητές και σπουδαστές του Πανεπιστημίου και του Ι.Ε.Κ. Άμφισσας, με κοινωνικά κριτήρια.
Με τον τρόπο αυτόν και από το τίμημα της εξαγοράς, που εύκολα καθορίζεται με δίκαιο και αντικειμενικό τρόπο, θα μπορέσουν να εξοφληθούν και οφειλές που μέχρι σήμερα υπάρχουν προς τους πρώην εργαζομένους του Γηροκομείου και προς επαγγελματίες της περιοχής.
Με τον τρόπο αυτόν θα εκπληρωθεί, έστω και μέσω ενός άλλου δρόμου, η βούληση των μεγάλων ευεργετών της Άμφισσας για κοινωνική προσφορά στην πόλη τους.
Πάνω απ’ όλα, με τον τρόπο αυτό θα αξιοποιηθεί προς όφελος της περιοχής και της κοινωνίας ένα σημαντικό κτιριακό συγκρότημα στο κέντρο της Άμφισσας, εφόσον το κεντρικό Κράτος και η Τοπική Αυτοδιοίκηση καταφέρουν να συνεργαστούν και να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Γράφει η Μαίρη Ζ. Ανδρεοπούλου
Υποψήφια Βουλευτής Ν. Φωκίδας
ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝ.ΑΛ.
Δημοσίευση Σχολίου