Ο χειμώνας είναι μια δύσκολη εποχή για όλα τα πλάσματα της γης αλλά πιο πολύ για τους φτερωτούς μας φίλους.
Επειδή οι περισσότερες πόλεις βρίσκονται σε μέρη πιο ζεστά με χαμηλό υψόμετρο, γίνονται τόποι φιλόξενοι για τα μικρά πουλάκια όπως είναι οι κοκκινολαίμηδες, οι μαυροσκούφηδες , τα ψαρόνια και οι δεντροφυλλοσκόποι.
Αυτός ο τελευταίος, ο δεντροφυλλοσκόπος, μου κίνησε την περιέργεια καθώς τον παρατηρούσα μια μέρα ανάμεσα στις φυλλωσιές των δέντρων του δρόμου που μένω. Προσπάθησα να τον φωτογραφίσω όμως ζωηρός καθώς είναι,( κουνάει συνέχεια την ουρά και τις φτερούγες του, δεν έχει στιγμή ησυχίας), δεν τα κατάφερα κι έτσι έμεινα να απολαμβάνω μόνο τη φυσική του παρουσία!
Κοντόχοντρος με πόδια μαυρωπά , το φρυδάκι αμυδρά σχηματισμένο, τη ράχη καστανοπράσινη και την κοιλίτσα υπόλευκη με κιτρινωπή απόχρωση, χρειάζεται ν΄αφιερώσεις ώρα ώστε μπορέσεις να τον διακρίνεις ανάμεσα στα φύλλα των δέντρων όμως όποιος είναι τυχερός μπορεί να τον δει στις γλάστρες , στο μπαλκόνι του…ακόμα και στο παράθυρό του!
Αυτό το τόσο κοινό πουλάκι είναι ο τραγουδιστής του χειμώνα.
Το ιδιαίτερο κελάηδημά του αποτελείται από δύο επαναλαμβανόμενους φθόγγους « τσιλπ, τσιλπ, τσαλπ, τσιλπ, τσαλπ», αργό, ακανόνιστο και μονότονο, μοιάζει σαν να μετράει κάποιος κέρματα! Ανάμεσα , παρεμβάλλονται πνιχτά «τρρρτ-τρρρτ».
Ο Δεντροφυλλοσκόπος έχει αρχίσει κιόλας να τραγουδάει…
Βγαίνοντας βόλτα στις ήσυχες γειτονιές της Αθήνας , ένα από τα λίγα όμορφα πράγματα που μας επιτρέπει αυτή η δύσκολη και παράξενη κατάσταση που βιώνουμε, ας αφουγκραστούμε το γλυκό διαφορετικό τραγούδι του κι ας ονειρευτούμε την άνοιξη!
Δημοσίευση Σχολίου