Θυμάμαι καλά την εικόνα. Τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, πρόεδρο της Δημοκρατίας, να προβαίνει σε δηλώσεις σε κάποιο ελληνικό αεροδρόμιο. Από κάποιο ταξίδι του στο εξωτερικό, μάλλον. Αν θυμάμαι καλά. Δεν σκέφτηκα να συμβουλευτώ το τεφτέρι της προσωπικής μου μνήμης. Καμιά φορά, η επιστροφή σε αυτό, με φέρνει σε πιο δύσκολη θέση.
Πάντως, θυμάμαι καλά. Το ακριβές νόημα. «Το όνομά μας είναι η ψυχή μας». Και δάκρυσε!
Από τότε πέρασαν πολλά! Και πολλοί! Από όλες τις παρατάξεις. Του πιο
πολλούς τους θυμάμαι να μιλάνε συμβιβαστικά. Επιτέλους, να λυθεί το
πρόβλημα. Με κάποια παραχώρηση. Και όσο για την Ιστορία; Σε αυτή να μη
δίνουμε και τόση σημασία. Δε βλέπουμε; Η μία χώρα μετά την άλλη
αναγνωρίζει τα Σκόπια με το όνομα «Μακεδονία».
Το 2008 ο Κώστας Καραμανλή, στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, έβαλε βέτο. Χωρίς συμφωνία για το όνομα. Καμιά απόφαση εισδοχής των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Αυτό προκάλεσε μια αναταραχή στα Βαλκάνια. Γιατί οι πιο πολλοί βιαζόντουσαν. Να βάλουμε τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ. Να διαμορφώσουμε και εκεί βάσεις στρατιωτικές και να καλύψουμε το νότιο υπογάστριο της Ρωσίας. Αυτή παραμένει διαχρονικά εχθρός.
Και από τότε, πάλι επανέρχονται από καιρού σε καιρό οι πιέσεις. Κυρίως, των Αμερικανών. Είναι μια εκκρεμότητα, που τους δυσκολεύει στα γνωστά σχέδιά τους. Και πρέπει να λυθεί. Τις ώρες της πιο σκληρής κρίσης η πίεσή τους δεν ήταν έντονη. Αλλά, πάντοτε την υπογράμμιζαν.
Τώρα βρήκαν παπά. Τον Αλέξη Τσίπρα και την παρέα του. Αυτοί τα δέχονται όλα. Και το «Νέα Μακεδονία». Και ό,τι άλλο θέλει ο «μπαχτσές» των ασυνάρτητων ιδεών τους. Σε όλα τα θέματα. Στη Θράκη. Στο Αιγαίο. Στις ΑΟΖ. Στην Κύπρο. Και κάποια μερεμέτια στο προσφυγικό. Και πλήρη καταβαράθρωση και κατατρόπωση της όποιας ασπίδας προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ειδικά, των αδυνάμων. Ειδικά, των ηττημένων. Ειδικά, των φυγάδων!
Φοβάμαι, όμως, ότι αυτή η κυβέρνηση «πετάει» όλα τα θέματα πάνω στο τραπέζι, ελπίζοντας στη σύγχυση. Προσδοκώντας την καταβαράθρωση κάθε ενδιαφέροντος του λαού μας για το κάθε θέμα ξεχωριστά. Κανένας δε θα δώσει στο κάθε ένα θέμα τη σημασία και το ενδιαφέρον που του αξίζει. Το καθένα ξεχωριστά.
Έτσι, λοιπόν… Δεν είναι μόνο το όνομα. Είναι και διάφοροι αλυτρωτισμοί, που διεκδικούν εθνικό μας χώρο, μέσα από πάμπολα θεσμικά δικά τους κείμενα. Αν δεν τα αποσύρουν, αν δεν τα καταργήσουν, τότε οποιαδήποτε συμφωνία θα είναι κενό γράμμα.
Νέα Κρήτη, Άποψη, Δευτέρα, 15.01.2018
Το 2008 ο Κώστας Καραμανλή, στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, έβαλε βέτο. Χωρίς συμφωνία για το όνομα. Καμιά απόφαση εισδοχής των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Αυτό προκάλεσε μια αναταραχή στα Βαλκάνια. Γιατί οι πιο πολλοί βιαζόντουσαν. Να βάλουμε τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ. Να διαμορφώσουμε και εκεί βάσεις στρατιωτικές και να καλύψουμε το νότιο υπογάστριο της Ρωσίας. Αυτή παραμένει διαχρονικά εχθρός.
Και από τότε, πάλι επανέρχονται από καιρού σε καιρό οι πιέσεις. Κυρίως, των Αμερικανών. Είναι μια εκκρεμότητα, που τους δυσκολεύει στα γνωστά σχέδιά τους. Και πρέπει να λυθεί. Τις ώρες της πιο σκληρής κρίσης η πίεσή τους δεν ήταν έντονη. Αλλά, πάντοτε την υπογράμμιζαν.
Τώρα βρήκαν παπά. Τον Αλέξη Τσίπρα και την παρέα του. Αυτοί τα δέχονται όλα. Και το «Νέα Μακεδονία». Και ό,τι άλλο θέλει ο «μπαχτσές» των ασυνάρτητων ιδεών τους. Σε όλα τα θέματα. Στη Θράκη. Στο Αιγαίο. Στις ΑΟΖ. Στην Κύπρο. Και κάποια μερεμέτια στο προσφυγικό. Και πλήρη καταβαράθρωση και κατατρόπωση της όποιας ασπίδας προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ειδικά, των αδυνάμων. Ειδικά, των ηττημένων. Ειδικά, των φυγάδων!
Φοβάμαι, όμως, ότι αυτή η κυβέρνηση «πετάει» όλα τα θέματα πάνω στο τραπέζι, ελπίζοντας στη σύγχυση. Προσδοκώντας την καταβαράθρωση κάθε ενδιαφέροντος του λαού μας για το κάθε θέμα ξεχωριστά. Κανένας δε θα δώσει στο κάθε ένα θέμα τη σημασία και το ενδιαφέρον που του αξίζει. Το καθένα ξεχωριστά.
Έτσι, λοιπόν… Δεν είναι μόνο το όνομα. Είναι και διάφοροι αλυτρωτισμοί, που διεκδικούν εθνικό μας χώρο, μέσα από πάμπολα θεσμικά δικά τους κείμενα. Αν δεν τα αποσύρουν, αν δεν τα καταργήσουν, τότε οποιαδήποτε συμφωνία θα είναι κενό γράμμα.
Νέα Κρήτη, Άποψη, Δευτέρα, 15.01.2018
Δημοσίευση Σχολίου