Σήμερα έφυγε ένας σπουδαίος άνθρωπος, ο αρθρογράφος και ιδρυτής του Επίκουρου Ιτέας, ενός τοπικού μπλογκ που είχε αφοσιωθεί να καταγράφει τα καλώς και κακώς κείμενα του τόπου και της ευρύτερης περιοχής (της Φωκίδας). Για τουλάχιστον μία δεκαετία βρισκόμασταν παράλληλα στις επάλξεις, και από εκεί τον γνώρισα...παλεύαμε πίσω από τα μικρόφωνα και τα χαρτιά με τις πένες μας με γνώμονα το κοινό καλό. Από την πρώτη μεγάλη Πυρκαγιά του Ελαιώνα... στο Καρναβάλι στο λιμάνι... Στις δράσεις, στις καινοτομίες, στα συμβούλια, στις έρευνες, στα πολιτικά, στα κοινωνικά... συμμετείχε σαν ακροατής και κριτικός με μια επικούρεια φιλοσοφική μάτια καταγράφοντας την καθημερινή ζωή μιας ζωηρής περιοχής. Θυμάμαι, ήταν από τους πρώτους ανθρώπους που με στήριξε όταν ήμουν Ελλάδα, (είχε έρθει και στην ατομική έκθεση με τα έργα μου που είχα κάνει, που λίγοι -και "συλλεκτικοί" τίμησαν), και που θαύμαζα και αγαπούσα τόσο πολύ. Θυμάμαι την τελευταία φορά που τον είδα... Πάνε χρόνια ... Έτρεξα και τον πήρα αγκαλιά. Λάτρης της Αγγλίας, τουλάχιστον της μπύρας της, πάντα με χιούμορ, καλή διάθεση και ευγλωττία, ένας καλός άνθρωπος, ένας μέντορας... Είχε αυτή την αρχαιοελληνική θύμηση. Ο τρόπος σκέψης του, ο τρόπος ζωής του, οι ιδεολογίες του, μια ξεχωριστή ιδιοσυγκρασία που αναγνωρίζεις από μακριά και που σπανίζει στις μέρες μας. Και ακόμα και όταν έφυγα... Από τον τόπο, πόση στήριξη και αναδημοσίευση των βιβλίων μου με παιάνες στην "κοπέλα από τον τόπο μας, την ΝΤΟΠΙΑ, που θριαμβεύει εκεί έξω" ... Το "κορίτσι μας". Ευχαριστώ για την αγάπη και τη συμπερίληψη, από τους λίγους λόγους και ανθρώπους που αγαπούσα πραγματικά εκεί έξω, σε έναν αφιλόξενο τόπο... Αντίο κύριε Επίκουρε που σας έλεγα, αντίο Δημήτρη, φίλε, αντίο καλέ μου άνθρωπε 
Αδυνατώ να το πιστέψω.
Θα μου λείψεις πολύ. 
<<Χαίρετε και μέμνησθε τα δόγματα>>...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Υγ. Εύχομαι το έργο του κάπως να καταγράφει και να αναγνωριστεί, να υπάρξει κάποια αρχειοθέτηση του υλικού του και του έργου του.
24-4-2025
Δημοσίευση Σχολίου