Πόλεμος Ελλήνων - Ατλάντων το 9.500 π.χ.
Τι συνέβη πραγματικά;
Η Ατλαντίδα είναι ένα μυθικό νησί που σύμφωνα με τον Πλάτωνα χρονολογείται έως το 11.500 π.Χ. όταν μέσα σε ένα ημερονύκτιο βυθίστηκε για πάντα στον Ατλαντικό ωκεανό.
Θα μπορούσε η Ατλαντίδα να θεωρηθεί ένα σημάδι που να δηλώνει ότι υπήρχε παγκόσμιος πολιτισμός πολύ πριν από τον δικό μας;
Η απάντηση είναι ασφαλώς, αν ο Πλάτωνας μας μεταφέρει ένα αληθινό γεγονός τότε σίγουρα η αναφορά στην Ατλαντίδα δείχνει την παρουσία κάποιου υπερανεπτυγμένου τεχνολογικά πολιτισμού πριν το σημερινό – δικό μας.
Ο Πλάτωνας, με την δύναμη του γραπτού λόγου του, κατορθώνει να μας μαγέψει και να μας κρατήσει για τουλάχιστον δυόμισι χιλιετηρίδες μέσα σε ένα κόσμο φαντασίας και μυστηρίου. Περιγράφει την οργάνωση της Ατλαντίδας και της Αθήνας μία εποχή πολύ αρχαιότερη από αυτή που γνωρίζουμε σήμερα ως αρχαία αφού φτάνει στο βάθος της εντέκατης περίπου χιλιετηρίδας προ Χριστού…..
Μιλάει για θεία γένη που ξέπεσαν στην Ατλαντίδα, για συμβούλιο των “θεών” και για έναν μυθικό παγκόσμιο πόλεμο που ξεσπάει ανάμεσα στην Αθηναϊκή συμμαχία και τις δυνάμεις της Ατλαντίδας.
Η Ατλαντίδα γίνεται γνωστή σε εμάς από το Κριτία που έζησε κατά τον 4 αιώνα π.Χ.
Ήταν γιος του πλούσιου Κάλλαισχρου και υπήρξε και μαθητής του Σωκράτη, του Γοργία και πολλών φιλοσόφων.
Ο Κριτίας εμφανίζεται σε δύο πολύ σημαντικά έργα του Πλάτωνα για να μας μιλήσει για τη Ατλαντίδα. Στο έργο “Κριτίας” που φέρει το όνομα του διότι είναι κεντρικός ομιλητής όπου περιγράφει αναλυτικά την οργάνωση της πόλης της Ατλαντίδας και στο έργο “Τίμαιος” παρουσιάζεται ως συνομιλητής μαζί με τον Σωκράτη και τον Τίμαιο και περιγράφει τον ηρωικό χαμό των Αθηναίων ενάντια στην Ατλαντίδα.
Να τονισθεί ότι ένα μεγάλο τμήμα από το έργο “Κριτίας” λείπει δημιουργώντας το αίσθημα ότι αφαιρέθηκε σκόπιμα.
Ο Κριτίας ήταν κατά γενική παραδοχή δύο γενιές μικρότερος από τον ιστορικό Σόλωνα ο οποίος ταξίδευε στις Αιγυπτιακές πόλεις από τις οποίες αντλούσε πληροφορίες για την Ελλάδα, όπως και για την Ατλαντίδα.
Ο Σόλων άφησε μία σπουδαία κληρονομιά στον Κριτία ο οποίος διάβαζε τα χειρόγραφα του από μικρός και ανάμεσα στην οποία βρίσκονται και όλες οι πληροφορίες που διαθέτουμε σχετικά με την Χαμένη Ατλαντίδα και τον πόλεμο της με την συμμαχία εντός των Ηράκλειων στηλών που ηγούνταν η Αθήνα.
Ο μύθος (ή πραγματική ιστορία) της Ατλαντίδας ξεκινάει λέγοντας πως ήταν εννέα χιλιάδες χρόνια πριν την εποχή τους (ο Σόλων ήταν εκεί περίπου τον πέμπτο αιώνα π.Χ.). “εκηρύχθη πόλεμος μεταξύ εκείνων οι οποίοι κατοικούν έξω από τας στήλας του Ηρακλέους και εκείνων όπου κατοικούν μέσα· το οποίον πρέπει τώρα να σας εκθέσω απ’ αρχής μέχρι τέλους.
Του μεν ενός λοιπόν μέρους έλεγον ότι έλαβε την αρχηγίαν αυτή η πόλις (δηλαδή αι Αθήναι) και διεξήγαγεν όλον τον πόλεμον μέχρι τέλους, του δε άλλου μέρους οι βασιλείς της νήσου Ατλαντίδος, η οποία νήσος είπομεν (εις τον διάλογον «Τίμαιον») ότι τα παλαιά χρόνια ήτο νήσος μεγαλυτέρα από την Λιβύαν (δηλαδή την Αφρικήν) και την Ασίαν, τώρα δε, επειδή εβυθίσθη από σεισμούς, άφησεν εκεί μίαν λάσπην και εμποδίζει πλέον να περνούν εκείνοι, οι οποίοι θέλουν να ταξειδεύσουν από την εδώθεν θάλασσαν εις την εκείθεν.” – αναφέρει ο Πλάτωνας.
Ο Κριτίας στη συνέχεια προχωράει σε περιγραφή των δύο πολιτειών δίδοντας στοιχεία τόσο για την Αθήνα όσο για την Ατλαντίδα. Περιγράφει το γενεαλογικό δέντρο των Βασιλέων απόγονων του Ποσειδώνα και προχωράει σε ανάλυση των ανακτόρων και των κατασκευών.
Προς τη μέση όμως του βιβλίου η περιγραφή αρχίζει να γίνεται περίεργη και μυστηριώδης.
Μας αναφέρει εδώ ο Κριτίας ότι η Ατλαντίδα άκμαζε και ήταν θεάρεστη και υπηρετούσε τη δικαιοσύνη όμως ξαφνικά εξέπεσε και οι άνθρωποι της Ατλαντίδας έγιναν κακοί και άδικοι.
Η Ατλαντίδα με τη πάροδο των ετών εκφυλίστηκε και οι Άτλαντες έχασαν την θεία φύση τους, ξέχασαν τις παραδόσεις τους και επικράτησε το θνητό στοιχείο σε αυτούς, με αποτέλεσμα να αρχίζουν να κάνουν ασχήμιες και αντί να βαδίζουν προς την ευτυχία βάδιζαν προς την καταστροφή.
Τότε λοιπον, στην Ατλαντίδα, συνέβηκε το πολύ εντυπωσιακό σημείο της επέμβασης του ανώτατου Θεού Δία ο οποίος κάλεσε σύμφωνα με τον μύθο σε συμβούλιο τους Θεούς με σκοπό να δει πως θα τιμωρήσει το ανθρώπινο γένος που εξέπεσε….
Από το κείμενο του Τίμαιου πάντως συμπεραίνουμε ότι η Ατλαντίδα και η Αθήνα προχώρησαν σε πόλεμο όπου η Ατλαντίδα εξοντώθηκε ολοσχερώς !
Εδώ όμως προκύπτουν κάποια σημαντικά ερωτήματα λόγω του γεγονότος ότι το αρχικό κείμενο χάθηκε.
Τι ήταν αυτό που συζητήθηκε στο “συνέδριο των Θεών”;
Για ποιο λόγο προχώρησε σε πόλεμο ο λαός του Ποσειδώνος (Κρόνιοι) εναντίον του λαού της Αθηνάς (Διός);
Στον μύθο της Ατλαντίδας βλέπουμε να εξελίσσετε ένας μυστικός διαγωνισμός – πόλεμος ανάμεσα σε θνητούς και μία ολόκληρη ήπειρο να χάνεται μέσα σε ένα ημερονύκτιο.
Για κάποιο λοιπόν λόγο που δεν γνωρίζουμε η Ατλαντίδα εξορμάει ενάντια στις χώρες που είναι εντός των Ηράκλειων στηλών με σκοπό να τις υποδουλώσουν και ένας παγκόσμιος πόλεμος εξελίσσετε ανάμεσα στις δυνάμεις της Ατλαντίδας κατά των δυνάμεων τη Συμμαχίας που ηγούνται η Ελληνική Αθήνα και η Αιγυπτιακή Σάις, δύο πόλεις που είχε ιδρύσει η θεά Αθηνά σύμφωνα με το Αιγυπτιακό Ιερατείο.
Ως ύψιστο παράδειγμα Ηρωισμού και Ανδρείας η πολιτεία της Αθήνας πολεμάει με σθένος τις δυνάμεις της Ατλαντίδας ενώ συγκρατεί τους συμμάχους να μην λυγίσουν ενάντια στην χαοτική υπερδύναμη από τη Δύση. Ελευθερώνει τις υποδουλωμένες χώρες και υψώνει το ανάστημα της στην σκληροτράχηλη Ατλαντίδια αυτοκρατορία.
Ενώ λοιπόν ο πόλεμος ήταν στην κορύφωση και οι δύο δυνάμεις πολεμούσαν με όλη τους δύναμη η μία την άλλη….ξαφνικά όλα τα στρατεύματα των Αθηνών χάθηκαν από τη γη.
Η αυτοθυσία για την ελευθερία όλων από τις δυνάμεις των Ατλάντων είναι ένα σημείο που δεν ενδιαφέρει τους περισσότερους ξένους αναλυτές.
Πως όμως μπορεί να έγινε αυτό ;
Ο Πλάτων λέει :
“Μετά παρέλευσιν αρκετού χρόνου όμως έγιναν φοβεροί σεισμοί και κατακλυσμοί και εντός ενός τρομερού ημερονυκτίου ολόκληρος ο στρατός σας ετάφη εις την γην και εξαφανίσθηκε επίσης βυθισμένη εις την Θάλασσα η νήσος Ατλαντίς.”
Η παραπάνω πρόταση αποτελεί το κλειδί για την κατανόηση ότι μαζί με την Ατλαντίδα χάθηκε και ο στρατός της Αθήνας.
Ποιά δύναμη όμως ήταν αρκετή για να εξοντώσει με αυτό το τρόπο τις δυνάμεις την Ατλαντίδας και της Αθήνας ;
Τελικά αν βρεθεί η Χαμένη Ατλαντίδα, αυτό δεν θα ανατρέψει την παγκόσμια ιστορία όπως την γνωρίζουμε;
Κι αν υπάρχει παρουσία κάποιας μορφής τεχνολογίας στα “αρχαιολογικά” ευρήματα, τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Σ
Τι μας κρύβουν για τους προγόνους μας;
Όπως είπαμε παραπάνω η Ατλαντίδα δεν αντιμετώπισε μόνο την Αθήνα.
Στο εσωτερικό του Νείλου λέγεται πως βρισκόταν η πόλη Σάις. Σύμφωνα με τον Κριτία στο έργο “Τίμαιος” του Πλάτωνα εκείνη η πόλη ήταν που επισκέφθηκε ο Σόλωνας για να μάθει όλα όσα γνωρίζουμε σχετικά με την Ατλαντίδα.
Η πόλη σήμερα βρίσκεται στο πλάι του δρόμου μεταξύ Basioun – Dasouk – Rasheed (Cairo) της σημερινής Αιγύπτου.
Η αρχαία πόλη Σάις ήταν η πρωτεύουσα του Sap-Meh της Κάτω Αιγύπτου ενώ σύμφωνα με τον Ηρόδοτο εκεί ήταν ο τάφος του Όσιρι.
Ο Διόδωρος αναφέρει ότι μετά τον Κατακλυσμό (που έγινε μετά την μάχη με την Ατλαντίδα) όλες οι ελληνικές πόλεις καταστράφηκαν ενώ η Σάις και οι Αιγυπτιακές πόλεις επιβίωσαν.
Ο φιλόσοφος Πλάτωνας δεν μας δίδει πληροφορίες για τον ιερέα της πόλης Σάις με τον οποίο μίλησε ο Σόλωνας σχετικά με την Ατλαντίδα.
Σύμφωνα με τον Πλούταρχο (46–120 μ.Χ.) στο έργο βίοι παράλληλοι (βίος του Σόλωνα) υπάρχει μία ταύτιση του ιερέα με τον γνωστό Σώγχι όπως μας λέει χαρακτηριστικά :
“Στις εκβολές του Νείλου, κοντά στις ακτές του Κάνωπου, πέρασε κάποιο καιρό μελετώντας με τον Ψένωφι της Ηλιούπολης, και τον Σώγχι, τον πιο σοφό από όλους τους ιερείς, από τον οποίον, όπως λέει ο Πλάτωνας, έμαθε την ιστορία της Ατλαντίδος και την συνέθεσε σε ένα ποίημα, με σκοπό να την γνωρίσει στους Έλληνες”.
Επίσης σύμφωνα με τον Πλούταρχο οι Έλληνες φιλόσοφοι που επισκέφθηκαν την Αίγυπτο για να συμβουλευτούν τους ιερείς ήταν ο Θαλής, ο Πυθαγόρας (διδάχθηκε από τον Χόνουφι της Ηλιούπολης), ο Πλάτωνας, ο Εύδοξος (διδάχθηκε από τον Χονούφι της Μέμφιδος) και ο Σόλωνα από τον Σώγχι τον Σαΐτη.
Η έρευνα μας σχετικά με την Ατλαντίδα δεν θα μπορούσε όμως να σταματήσει στις αρχαίες πηγές. Σύμφωνα με μελέτες που έχουν γίνει η αρχαία πόλη που βρέθηκε στα νησιά Μπαχάμες (Bahamas) πιθανολογείται ότι άνηκε στις δυνάμεις της Ατλαντίδας σύμφωνα με τον Δρ. Ray Brown.
Εκεί λοιπόν βρέθηκε μία “κρυστάλλινη σφαίρα”, ένας μυστήριος θησαυρός που αποδεδειγμένα ανήκει στον πρώην βυθισμένο πολιτισμό της γνωστής μας Ατλαντίδας.
Το 1970 αυτή η φοβερή ανακάλυψη σκεπάζεται από τον ίδιο μέχρι το 1975.
Το αντικείμενο τεράστιας αξίας γνωστό ως “Ατλάντεια Σφαίρα Κρυστάλλου” ανακαλύπτεται στο βυθό σε μία αρχαία βυθισμένη πυραμίδα στα νησιά Μπέρι στις Μπαχάμες.
Ο Ray Brown αναφέρει ότι έμεινε έκπληκτος όταν στην αποστολή κατάδυσης του μπαίνοντας σε μία βυθισμένη πυραμίδα της Ατλαντίδας παρατήρησε αρχαίους θησαυρούς που βρισκόντουσαν εκεί για αρκετές χιλιάδες χρόνια. Η φοβερότερη ανακάλυψη του στο βυθό φαίνεται να ήταν ένας κόκκινος πολύτιμος λίθος τον οποίο απέτυχε να αποσπάσει, ενώ μερικά μέτρα παρακάτω βρήκε την κρυστάλλινη σφαίρα η οποία είχε το μέγεθος μίας ανθρώπινης παλάμης.
Ο Δρ. Brown αναφέρει ότι κατά την έξοδο του από την πυραμίδα της Ατλαντίδας αισθάνθηκε ένα αόρατο σώμα να τον προειδοποιεί να μην ξαναγυρίσει.
Ήταν η “φωνή της συνείδησης” του ή κάτι πραγματικό;
Το σίγουρο είναι ότι μετά την ανακάλυψη του η βυθισμένη πυραμίδα της Ατλαντίδας ερευνήθηκε εκτεταμένα και όλα τα ευρήματα συλλέχθηκαν από τις αρχές και χάθηκαν για πάντα από τη κοινή γνώμη.
Η κρυστάλλινη σφαίρα ήταν το μοναδικό εύρημα της Ατλαντίδας που παρέμεινε στην κατοχή του μέχρι τα 89 έτη του και έπειτα η ιδιοκτησία της πέρασε στον γιό του Άρθουρ.
Η σφαίρα της Ατλαντίδας του Δρ.Μπράουν έχει κάνει το κύκλο του κόσμου από τότε ως αξιοθέατο.
Από επιστημονικής πλευράς φαίνεται πως η σφαίρα της Ατλαντίδας αλληλεπιδρά με μαγνητικά πεδία και συνδέεται με διάφορα φυσικά αλλά και μεταφυσικά φαινόμενα. Αξιοσημείωτο είναι ότι αν κοιτάξει κανείς από κοντά την κρυστάλλινη σφαίρα θα δει – όπως λένε – τρις πυραμίδες στο εσωτερικό οι οποίες ταιριάζουν κατ αναλογία με της πυραμίδες της Αιγύπτου.
Τι μυστήριο μπορεί να κρύβεται πίσω από την σφαίρα της Ατλαντίδας άραγε;
Μπορεί να αποτελέσει αρκετή απόδειξη ύπαρξης του γνωστού μύθου της Ατλαντίδας;
Όσο ο κόσμος αναρωτιόταν γύρω από αυτά ο Δρ. Brawn ισχυριζόταν ότι σύμφωνα με τις μελέτες του αρχικά υπήρχαν τέσσερις σφαίρες από τις οποίες οι δύο φαίνεται να καταστράφηκαν με τη βύθιση της Ατλαντίδας ενώ η μία παραμένει βυθισμένη κάπου μέσα στις υποθαλάσσιες πυραμίδες… το που ακριβώς παραμένει έως και σήμερα άγνωστο.
Πηγή:laptonarchives
Δημοσίευση Σχολίου