Έμαθα πως εγώ φταίω γιατί επιτρέπω στον εαυτό μου να πενθεί και δεν μπορεί να σταματήσει να πονάει από το φέρσιμο κάποιου.
Έμαθα πως εγώ φταίω γιατί δεν μπορώ να σταματήσω τον ανόητο και μικρό μου εαυτό από το να υποφέρει από τη συμπεριφορά του άλλου.
Έμαθα πως εγώ επέτρεψα και ο άλλος μου συμπεριφέρθηκε έτσι, πίστεψα πως επειδή σιώπησα και συνέχισα να αγαπώ, ο άλλος βρήκε πάτημα και διασκόρπισε τα πολύτιμα μαργαριτάρια της αγάπης μου στους χοίρους.
Έμαθα πως φταίω γιατί η καρδιά μου πονάει και τα νεφρά μου φλέγονται. Γιατί αγάπησα πολύ, γιατί αγάπησα λίγο, γιατί έδωσα πολλά, γιατί υπέμεινα περισσότερα, γιατί, γιατί, γιατί…
Γιατί έμαθα πως μερίδιο έχω εγώ επειδή δε μπορώ να σταματήσω να είμαι πληγωμένη και όχι ο άνθρωπος που με πληγώνει, με κακοποιεί και με οδηγεί να αισθάνομαι άσχημα για τον εαυτό μου.
Γιατί έμαθα πως εγώ φταίω που ο άλλος μου φέρεται έτσι και δε δίνω μία να στείλω στον αγύριστο. Και κάθομαι, η ανόητη και πονάω. Και αν δεν μπορώ να σταματήσω να πονάω, τι πρέπει να κάνω δηλαδή;
Θέλω να έχει μερίδιο αυτός που με πληγώνει, θέλω να φέρει ευθύνη αυτός που τροχίζει την ψυχή μου και τη κομματιάζει ανηλεώς.
Θέλω ευθύνη να φέρει για την ψυχή μου εκείνος που αλητεύει εις βάρος της και σαν παίκτης που χτυπάει και φεύγει την αντιμετωπίζει.
Θέλω να κατηγορείται εκείνος που με έκανε να κλάψω, εκείνος που σε σκότος προσπάθησε να βυθίσει την ψυχή μου.
Ας μη γεμίζουμε άλλες ενοχές. Ευθύνη δε φέρει εκείνος που υποφέρει, ευθύνη φέρει πρώτα και πάνω από όλα εκείνος που πληγώνει. Και ναι, δεν μπορώ να σταματήσω να πονάω από αυτό που μου έκανες. Και άλλη ευθύνη να κουβαλάω επάνω μου.
Δημοσίευση Σχολίου