Από το φέρυ-μποτ και το Γεωπονικό ως το νοσοκομείο και τα υδατοδρόμια, η Φωκίδα αντιμέτωπη με τη διαρκή απαξίωση…
Την τύχη της πορθμειακής γραμμής Αιγίου-Αγίου Νικολάου δείχνει να έχει και η Μαρίνα Ιτέας με τις διαρκείς αναβολές στην υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης, αλλά και το υδατοδρόμιο. Το Τμήμα του Γεωπονικού αποτελεί χαμένη πια υπόθεση, το ΚΤΕΟ έκλεισε, ενώ τα χειρότερα έρχονται και για το αρχαιολογικό της Άμφισσας…
Μπορεί να φταίει το πολιτικό προσωπικό της περιοχής. Μπορεί να υποβοηθούν και ατυχείς απανωτές συγκυρίες. Μπορεί τα προτάγματα μη ευκαταφρόνητης μερίδας του κοινωνικού συνόλου να είναι διαφορετικά από την ανάπτυξη και τις προοπτικές του τόπου γενικότερα. Μπορεί να είναι συνδυασμός των παραπάνω παραγόντων, μπορεί να φταίει ίσως και κάτι άλλο. Όποια γνώμη όμως και να έχει ο καθένας, όπως και αν κανείς αποπειράται να το ερμηνεύσει, η πραγματικότητα είναι πως για ακόμα μία φορά η περιοχή της Φωκίδας βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα σύνολο ακύρωσης και διάψευσης προσδοκιών που προδιαγράφουν και υπόσχονται ένα νέο φάσμα οπισθοχώρησης των προοπτικών της για το ορατό και προβλεπτό μέλλον.
Πριν λίγες εβδομάδες στην Εν Δελφοίς είχαμε κεντρικό μας θέμα το μπαράζ “λουκέτων” δημόσιων δομών που επαπειλούνται με “λουκέτο”. Το Δημόσιο ΚΤΕΟ κατέβασε ρολά, παρά τις δριμείες αντιδράσεις από ευρύ φάσμα πολιτικών δυνάμεων και πολιτών. Το Δημόσιο ΙΕΚ της Άμφισσας σώθηκε την τελευταία στιγμή με μια άκρως παλαιοκομματικού τύπου παρέμβαση, ωστόσο ο σχετικός κατάλογος είναι δυστυχώς μακρύς και χωρίς ορατή χειροπιαστή ένδειξη αναστροφής της κατάσταση, που συν τω χρόνω βυθίζει τη Φωκίδα στην απερημοποίηση, την απαξίωση και την εγκατάλειψη!
“Όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες είναι ίδιες. Κάθε δυστυχισμένη οικογένεια είναι διαφορετική” είχε γράψει ο Λέων Τολστόι στην εισαγωγή της Άννας Καρένινα. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για μείζονες υποδομές που χάνει η περιοχή και σημαντικά έργα που βαίνουν ενδεχομένως ακόμα και προς ματαίωση, όσο και αν για ορισμένους ο κοινός παρανομαστής είναι ίδιος…
Από το καλοκαίρι του 2019 είχαμε επισημάνει τους άμεσους κινδύνους για τη βιωσιμότητα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Άμφισσα. Κι αυτό γιατί η Υπουργός Παιδείας στις προγραμματικές δηλώσεις της ήταν απολύτως σαφής για την πρόθεσή της να επαναφέρει το πλαφόν εισαγωγής στα πανεπιστήμια. Γεγονός που υλοποιείται πλέον τώρα, με το σχετικό κυβερνητικό νομοσχέδιο, το οποίο έχει πανελλαδικό χαρακτήρα και δεν μπορεί, βέβαια, να αναιρεθεί ειδικά για την Άμφισσα με παρεμβάσεις του τύπου “κατόπιν ενεργειών μου”… Μετά και το οριστικό τέλος εδώ και μήνες του 2ου Τμήματος του Γεωπονικού Πανεπιστημίου που είχε ιδρυθεί το 2018, η θέσπιση βάσης εισαγωγής “σβήνει” από τον πανεπιστημιακό χάρτη και το λειτουργούν Τμήμα Περιφερειακής και Οικονομικής Ανάπτυξης, σε συνδυασμό και με την δραστική περικοπή του αριθμού των εισακτέων στην ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Εξέλιξη με εξαιρετικά σοβαρές συνέπειες στον οικονομικό κύκλο της περιοχής, αλλά με ακόμα μεγαλύτερες και πιο μακροπρόθεσμες στην αποκοπή της Φωκίδας από την αναπτυξιακή τεχνογνωσία στα πεδία αιχμής των πλεονεκτημάτων και των δυνατοτήτων του τόπου που θα της προσέφερε μια άρτια στελεχωμένη και καλά λειτουργούσα πανεπιστημιακή δομή υπό το κύρος και τη σκέπη του Γεωπονικού Πανεπιστημίου. Εξέλιξη που μεγαλώνει το χάσμα και την υστέρηση με άλλες περιοχές της χώρας που ακριβώς σε επίπεδο άντλησης αναπτυξιακής τεχνογνωσίας έχουν ωφεληθεί, αν δεν έχουν κυριολεκτικά ευεργετηθεί, από την ύπαρξη πανεπιστημίων σε αυτές.
Η υποστελέχωση του νοσοκομείου και η διάψευση των προσδοκιών που είχαν δοθεί παραμένει στην ημερήσια διάταξη, με φόντο την πανδημία και την ανάγκη αντιμετώπισής της. Σε αυτή την εφημερίδα έχουμε αφιερώσει πάρα πολύ μελάνι περιγράφοντας και παρουσιάζοντας τα δομικά και λειτουργικά προβλήματά του, ώστε η πολλοστή επανάληψη να μπορεί να προσθέσει κάτι περισσότερο. Θα προσθέσουμε μόνο ότι η Φωκίδα είναι ο μόνος νομός της Στερεάς στον οποίο τα κέντρα υγείας και το ΤΟΜΥ δεν αποτελούν εμβολιαστικά κέντρα, ρίχνοντας όλο το βάρος και την ευθύνη αυτής της ευαίσθησης αποστολής στους ώμους ενός υπό κατάρρευση νοσοκομείου. Μιας δομής που ακόμα περιμένει την έγκριση του νέου οργανογράμματος που, σύμφωνα με τις πολιτικές δεσμεύσεις, θα οδηγήσει στη στελέχωση και την κανονικοποίηση της λειτουργίας του. Και όπως έλεγε και ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, “όταν περιμένεις για πολύ, μην περιμένεις και πολλά”! Μιας δομής που όπως φάνηκε ακόμα μία φορά με τις κατανομές των περιφερειακών πόρων απαξιώνεται μέρα τη μέρα όλο και περισσότερο…
Ωστόσο, η απαξίωση της περιοχής δεν τελειώνει εδώ. Το φιάσκο με την επαναλειτουργία του φέρυ-μποτ στην πάλαι ποτέ πορθμειακή γραμμή Αιγίου-Αγίου Νικολάου απειλεί να επαναληφθεί και με τις υποδομές στο παραλιακό μέτωπο της Ιτέας. Η σύμβαση παραχώρησης από το ΤΑΙΠΕΔ της Μαρίνας Ιτέας στον όμιλο Κυριακούλη -τον μοναδικό που είχε εκδηλώσει σχετικό ενδιαφέρον στην πρόσκληση του Ταμείου- καρκινοβατεί παίρνοντας διαρκείς παρατάσεις. Οι πληροφορίες για απόσυρση του ενδιαφέροντος από πλευράς ομίλου δίνουν και παίρνουν, ενώ η σχετική ενημέρωση στην οποία προέβη πριν τρεις μέρες η διοίκηση του Λιμενικού Ταμείου Φωκίδας ούτε διαφωτιστική ούτε καθυσηχαστική ήταν.
Σύμφωνα με αυτήν, η διαδικασία παραχώρησης παίρνει άλλη μία δίμηνη παράταση, έως τα μέσα Μαρτίου, εντείνοντας τις αμφιβολίες και τους προβληματισμούς για αίσια έκβαση στην υπόθεση και αναβάλλοντας ταυτόχρονα μια σειρά προγραμματισμένων έργων υποδομής στο χώρο.
Ίδια και ανάλογη εξέλιξη λαμβάνει χώρα και με το ζήτημα της δημιουργίας υδατοδρομίου, είτε στο θαλάσσιο χώρο της Ιτέας είτε σε εκείνον του Γαλαξιδίου. Πρόσφατα δημοσιεύματα του αθηναϊκού Τύπου για τα υπό ίδρυση υδατοδρόμια δεν αναφέρουν πουθενά εκείνο της Ιτέας. Εξέλιξη που κατ ουσίαν επιβεβαιώνει και σχετικό δελτίο Τύπου ξανά από το Λιμενικό Ταμείο Φωκίδας, το οποίο παραπέμπει τη μελέτη στο ΕΣΠΑ 2021-2027, δηλαδή κάπου στο απώτερο μέλλον, επαναφέροντας στη μνήμη τη ρήση του Μαρκές που πρoαναφέραμε για εκείνον που “περιμένει για πολύ”…
Απειλή κλεισίματος, τέλος, επικρέμαται και για το Αρχαιολογικό Μουσείο Άμφισσας. Εξέλιξη για την οποία η Εν Δελφοίς έχει γράψει ήδη από τις 18 Δεκεμβρίου. Σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Πολιτισμού που ψηφίστηκε πρόσφατα έχει εισαχθεί διάταξη κατά την οποία θα μπορεί να διακόπτεται η λειτουργία δημόσιων μουσείων σε περίπτωση που δεν πληρούν βασικές προϋποθέσεις. Προϋποθέσεις όμως που για την θεραπεία τους δεν έχει ληφθεί κανένα ενισχυτικό μέτρο από πλευράς Πολιτείας.
Σύμφωνα με τοποθετήσεις αρχαιολόγων που έχουν δημοσιευθεί στον Τύπο, η διάταξη αυτή αφορά κυριότατα τα μικρά μουσεία της επαρχίας, όπως δηλαδή της Άμφισσας, τα οποία από χρηματοοικονομικής πλευράς είναι ζημιογόνα, παραγνωρίζοντας ωστόσο την παραδοχή ότι τα μουσεία είναι σύνδεση των ανθρώπων με την τοπική τους ιστορία, είναι εκπαιδευτική διαδικασία, είναι ψυχαγωγική διαδικασία, είναι κέντρα πολιτισμού…
Εν Δελφοίς, Έντυπη Έκδοση, 22 Ιανουαρίου
fokidanews.gr
Δημοσίευση Σχολίου