Στα 101,6 δισ. ευρώ οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο
Το γεγονός ότι η δημοσιονομική προσαρμογή έγινε τα τελευταία τρία χρόνια κατά κύριο λόγο με μέτρα αύξησης των φόρων και κατά πολύ λιγότερο μείωσης των κρατικών δαπανών είναι γνωστό γιατί αποτελεί την επιλεγμένη μέθοδο από την αρχή των μνημονίων για την επίτευξη των στόχων.
Το ότι αυτήν την πολιτική επιλογή την πληρώνει η οικονομία με αργούς και αναιμικούς ρυθμούς ανάπτυξης είναι επίσης ορατό και γνωστό. Αυτό όμως που δεν είναι τόσο γνωστό είναι ότι αυτή η πολιτική της τυφλής υπερφορολόγησης έχει εκατοντάδες χιλιάδες θύματα, νοικοκυριά και επιχειρήσεις, που ζουν πλέον υπό τη δαμόκλειο σπάθη των κατασχέσεων. Και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου, ούτε μερικοί ακόμη αριθμοί στη στατιστική.
Είναι χιλιάδες καθημερινά δράματα από ανθρώπους και επιχειρήσεις που οι τραπεζικοί τους λογαριασμοί έχουν ουσιαστικά παγώσει και που πασχίζουν να παραμείνουν οικονομικά ζωντανοί. Χωρίς να παραγνωρίζεται το γεγονός ότι ανάμεσα στους χιλιάδες οφειλέτες υπάρχουν και αρκετοί από τους λεγόμενους «στρατηγικούς κακοπληρωτές”, η πλειοψηφία απλώς λύγισε υπό το βάρος των υπερβολικών φόρων που κλήθηκε και καλείται να πληρώσει.
Ας δούμε τα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων που αφορούν στην φορολογική συμμόρφωση και τα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης:
– οι φορολογούμενοι, φυσικά και νομικά πρόσωπα, στους οποίους είχαν επιβληθεί μέτρα αναγκαστικής είσπραξης στο τέλος του 2015 ανέρχονταν στους 695.074.
Στο τέλος Φεβρουαρίου 2018 ο αριθμός αυτός είχε εκτοξευθεί στους 1.088.696. Μέσα σε 26 μήνες, δηλαδή, ο αριθμός των φορολογούμενος στους οποίους επιβλήθηκαν μέτρα αναγκαστικής είσπραξης αυξήθηκε κατά 393.622.
Με άλλα λόγια, κάθε ημέρα επιβάλλονταν κατασχέσεις σε περίπου 500 φορολογούμενους
– ο συνολικός αριθμός των φορολογούμενων στους οποίους η φορολογική διοίκηση έχει το δικαίωμα να επιβάλλει κατασχέσεις ανέρχεται στους 1.739.301. Δηλαδή μέσα στους επόμενους μήνες αναμένεται να επιβληθούν κατασχέσεις σε άλλους 650.605 φορολογούμενους
– ο αριθμός των φορολογούμενων που έχει «κοκκινήσει” στην εφορία δηλαδή έχει ληξιπρόθεσμες φορολογικές οφειλές ανέρχεται σε 3.964.279 παρουσιάζοντας μείωση σε σχέση με το τέλος του 2015. Η μείωση αυτή οφείλεται κατά κύριο λόγο στις ρυθμίσεις οφειλών τμηματικής εξόφλησης που προχώρησαν αρκετοί οφειλέτες
Μέτρα αναγκαστικής είσπραξης
Τα πιο συνηθισμένα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης που λαμβάνει η φορολογική διοίκηση είναι η κατάσχεση εισοδημάτων και ποσών στα χέρια τρίτων. Πιο συγκεκριμένα εκδίδει κατασχετήριο για υπόλοιπα που τηρεί σε τραπεζικούς λογαριασμούς ο οφειλέτης, επιβάλλει κατάσχεση ενοικίων ή απαιτήσεων από πελάτες το οποίο επιδίδεται στα χέρια του ενοικιαστή ή του πελάτη και ο τελευταίος υποχρεώνεται να αποδίδει τα σχετικά ποσά στο δημόσιο ταμείο.
Τα στοιχεία λοιπόν δεν αφήνουν χώρο για ψευδαισθήσεις ούτε για ερμηνείες. Κάθε μήνα ανακοινώνεται μια ακόμα ρύθμιση 120 δόσεων η μία ακόμα κατηγορία πολιτών οφειλετών που μπορεί να υπαχθεί . Μόνιμη η απειλή αναγκαστικής άσκησης μέτρων έναντι της ακίνητης και κινητής περιουσίας σε μια εξουθενωμένη κοινωνία.
Στα 101,6 δισ. ευρώ οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο
Στα 101,6 δισ. ευρώ διαμορφώθηκε τον Φεβρουάριο το σύνολο των ληξιπρόθεσμων (παλαιών και νέων) οφειλών προς το Δημόσιο παρουσιάζοντας αύξηση κατά 2,013 δισ. ευρώ.
Από το ποσό αυτό της αύξησης τα 1,908 δισ. ευρώ αφορούν φορολογικές ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις. Το δίμηνο Ιανουάριος – Φεβρουάριος 2018 οι νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές από φορολογικές υποχρεώσεις ανήλθαν σε 2,6 δισ. ευρώ.
Το εντυπωσιακό στοιχείο ωστόσο, όπως προκύπτει απο τα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων είναι ότι από τα 2,6 δισ. ευρώ των νέων φορολογικών ληξιπρόθεσμων οφειλών που δημιουργήθηκαν από την αρχή του έτους (αφορά 1,9 εκατομμύρια οφειλέτες) το 1 δισ. ευρώ αφορά ληξιπρόθεσμο χρέος που δημιουργήθηκε απο 26 μόνο οφειλέτες (φυσικά ή νομικά πρόσωπα).
Αναλυτικά σύμφωνα με τα στοιχεία της ΑΑΔΕ το παλαιό ληξιπρόθεσμο χρέος προς το δημόσιο (που δημιουργήθηκε ώς 31.12.2017) ανήλθε στο τέλος Φεβρουαρίου στα 98,340 δισ. ευρώ. Το νέο ληξιπρόθεσμο χρέος που δημιουργήθηκε από την αρχή του έτους ανήλθε σε 2,779 δισ. ευρώ – αύξηση 2,013 δισ. ευρώ.
Επίσης στο τέλος Φεβρουαρίου το σύνολο των οφειλετών ανέρχονταν σε 3.964.279, οι οφειλέτες στους οποίους δύναται να επιβληθούν αναγκαστικά μέτρα είσπραξης σε 1.739.301 και όσοι είναι υπό αναγκαστικά μέτρα είσπραξης σε 1.088.696 (το 62,59%).
Η σκληρή λοιπόν πραγματικότητα είναι αυτή που περιγράφεται και όχι οι εξαγγελίες περί καθαρής εξόδου στις αγορές και άλλα αφηγήματα της πολιτικής. Η ολοκλήρωση της παράδοσης του ελέγχου της συμμετοχής του δημοσίου σε κάθε παραγωγική δραστηριότητα στη χώρας στο υπερταμείο ΤΑΙΠΕΔ συνοδεύεται από στόχους πλεονασμάτων που αγνοούν το προσωπικό δράμα των φορολογουμένων .Ασφαλιστικές εισφορές και Φορολογία είναι το δίπτυχο χωρίς ανταπόδοση που στηρίζεται η πολιτική εξουσία στη άσκηση μιας διαχείρισης με στόχο τη διατήρηση του ίδιου προσωπικού της δημόσιας διοίκησης και νοοτροπίας που μας έφερε ως εδώ.
Θεωρητική έξοδος στις αγορές θα υπάρξει λόγω του ότι κανείς δεν θέλει να συνεχίζει να δανείζει φθηνά μια χώρα με τέτοια χαρακτηριστικά. Αυτή λοιπόν είναι η αιτία της εξόδου και όχι τα θεωρητικά πλεονάσματα με υπερφορολόγηση των φυσικών και νομικών προσώπων που οδήγησαν στη διακοπή εργασιών εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις.
*Οικονομολόγος – Φοροτεχνικός
18 Απριλίου 2018, 08:20
http://www.laimitomos.com
Δημοσίευση Σχολίου