Βρίσκομαι σε δύσκολη, προσωπικά, θέση. Με το Νίκο Φίλη έχουμε διαχρονικούς, πνευματικούς και συναισθηματικούς δεσμούς. Τον εκτιμώ βαθύτατα. Τον θεωρώ ικανότατο δημοσιογράφο. Αναμόρφωσε την «Αυγή» σε πολλά κεφάλαια, παρόλο που αυτό δεν αποτυπώθηκε κυκλοφοριακά.
Έχει μια συνεπή και αγωνιστική πορεία στην Αριστερά. Έχει ιδεολογική συνείδηση. Και τον θεωρώ ως τον πιο επιτυχημένο Υπουργό Παιδείας της περιόδου των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Διαφωνούμε σε μια σειρά ζητημάτων, που έχουν αφετηρία και άξονα τη θρησκεία. Εξομολογούμαι δημόσια ότι έχω απολαύσει συζητήσεις του με τον μακαρίτη τον πατέρα μου, γύρω από διάφορα, θρησκευτικού περιεχόμενου και χαρακτήρα, θέματα.
Έχει γίνει, ανεπίσημα, γνωστή η απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου
της Επικρατείας, με την οποία ακυρώνεται, ως αντισυνταγματική, η απόφαση
του Νίκου Φίλη ως Υπουργού για το μάθημα των Θρησκευτικών στο Δημοτικό
και Γυμνάσιο. Δεν θα εμπλακώ στα εκατέρωθεν επιχειρήματα. Επισημαίνω
μόνο τα ακόλουθα.
Πρώτον: Θεωρώ ύβρη την ανακοίνωση του Υπουργού Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου. Ειδικά την φράση ότι, «η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την διδασκαλία των Θρησκευτικών ταυτίζεται και συντάσσεται με απόψεις ακραίων και σκοταδιστικών θεολογικών κύκλων». Στην ίδια ανακοίνωση προστίθεται ότι «η απόφαση πηγαίνει την εκπαίδευση και την κοινωνία πολλά χρόνια πίσω». Από τον Κώστα Γαβρόγλου δεν περίμενα ποτέ κάτι καλύτερο. Κάνει συνεχώς ζημιά στην εκπαίδευση. Ο χειρότερος Υπουργός Παιδείας από την Μεταπολίτευση και μετά. Κάποια στιγμή θα ξεπεζέψει από το αξίωμα, για το οποίο δεν είναι άξιος.
Δεύτερον: Θα πρέπει να υπενθυμίσω ότι κατά το άρθρο 16 του Συντάγματος, «η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό… την ανάπτυξη της Εθνικής και Θρησκευτικής συνείδησης». Αυτή τη διάταξη την είχε γράψει ένας αληθινός μεγάλος της παιδαγωγικής και φιλοσοφίας του 20ου αιώνα, ο Ευάγγελος Παπανούτσος. Και την είχε ευλογήσει και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Στα θέματα της παιδείας ο Κωνσταντίνος (και όχι ο Κώστας) Καραμανλής είχε επιδιώξει, κατά τη σύνταξη του Συντάγματος, μια πλατιά και έντιμη συναίνεση.
Τρίτον: Από το 1975 (από τότε που τέθηκε σε ισχύ το Σύνταγμά μας) και μετά έχουν επακολουθήσει δύο ουσιαστικές αναθεωρήσεις του: Το 1985-86 επί Ανδρέα Παπανδρέου. Και το 2001 επί Κώστα Σημίτη με βασικό εισηγητή τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Υπήρξε και μια τρίτη το 2008 χωρίς ουσία.
Καμιά από τις αναθεωρήσεις του Συντάγματος δεν έθιξε την συγκεκριμένη Συνταγματική διάταξη.
Νέα Κρήτη, Άποψη, Πέμπτη, 22.03.2018
Πρώτον: Θεωρώ ύβρη την ανακοίνωση του Υπουργού Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου. Ειδικά την φράση ότι, «η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την διδασκαλία των Θρησκευτικών ταυτίζεται και συντάσσεται με απόψεις ακραίων και σκοταδιστικών θεολογικών κύκλων». Στην ίδια ανακοίνωση προστίθεται ότι «η απόφαση πηγαίνει την εκπαίδευση και την κοινωνία πολλά χρόνια πίσω». Από τον Κώστα Γαβρόγλου δεν περίμενα ποτέ κάτι καλύτερο. Κάνει συνεχώς ζημιά στην εκπαίδευση. Ο χειρότερος Υπουργός Παιδείας από την Μεταπολίτευση και μετά. Κάποια στιγμή θα ξεπεζέψει από το αξίωμα, για το οποίο δεν είναι άξιος.
Δεύτερον: Θα πρέπει να υπενθυμίσω ότι κατά το άρθρο 16 του Συντάγματος, «η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό… την ανάπτυξη της Εθνικής και Θρησκευτικής συνείδησης». Αυτή τη διάταξη την είχε γράψει ένας αληθινός μεγάλος της παιδαγωγικής και φιλοσοφίας του 20ου αιώνα, ο Ευάγγελος Παπανούτσος. Και την είχε ευλογήσει και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Στα θέματα της παιδείας ο Κωνσταντίνος (και όχι ο Κώστας) Καραμανλής είχε επιδιώξει, κατά τη σύνταξη του Συντάγματος, μια πλατιά και έντιμη συναίνεση.
Τρίτον: Από το 1975 (από τότε που τέθηκε σε ισχύ το Σύνταγμά μας) και μετά έχουν επακολουθήσει δύο ουσιαστικές αναθεωρήσεις του: Το 1985-86 επί Ανδρέα Παπανδρέου. Και το 2001 επί Κώστα Σημίτη με βασικό εισηγητή τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Υπήρξε και μια τρίτη το 2008 χωρίς ουσία.
Καμιά από τις αναθεωρήσεις του Συντάγματος δεν έθιξε την συγκεκριμένη Συνταγματική διάταξη.
Νέα Κρήτη, Άποψη, Πέμπτη, 22.03.2018
Δημοσίευση Σχολίου