Του Κωνσταντίνου Δέδε*
Η
πρόθεση της κυβέρνησης Τσίπρα να προχωρήσει σε αλλαγές στη μορφή και τη
λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι προφανής στους πολιτικούς
κύκλους εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα. Μάλιστα, ήρθε ως συνέχεια της
καθιέρωσης της απλής αναλογικής την οποία προώθησε η κυβέρνηση ως
«αντίβαρο» και παράλληλο πρόγραμμα στο δικό της Μνημόνιο.
Ως
εκ τούτου συστήθηκε Επιτροπή του Υπουργείου Εσωτερικών με αρμοδιότητα
την εξέταση και τροποποίηση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου των ΟΤΑ.
Χωρίς αμφιβολία, οι προθέσεις αυτές του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να ερμηνευθούν αν
αναλογιστούμε ότι στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ
κατάφερε να εκλέξει μόνον 8 στους 325 Δημάρχους με την δική του πολιτική
ταυτότητα.
Δύο
είναι τα βασικά σημεία, τα οποία, αν εγκριθούν και γίνουν νόμος του
κράτους, θα εγείρουν σοβαρές αμφισβητήσεις συνταγματικής και
δημοκρατικής νομιμότητας: η καθιέρωση απλής αναλογικής και η παροχή
δικαιώματος ψήφου σε νόμιμους μετανάστες.
Συγκεκριμένα,
προτείνεται η απλή αναλογική χωρίς μπόνους για την πρώτη παράταξη να
ισχύει και στις δημοτικές-περιφερειακές εκλογές και οι έδρες των
δημοτικών-περιφερειακών συμβούλων να μοιράζονται αναλογικά με βάση τα
ποσοστά της πρώτης Κυριακής. Για να εκλεγεί δήμαρχος-περιφερειάρχης θα
χρειάζεται και πάλι το 50%+1 των ψήφων και αν δεν το πάρει την πρώτη
Κυριακή, θα αναμετρώνται οι δύο επικρατέστεροι σε δεύτερο γύρο.
Επιπλέον, εξετάζεται η μετατροπή της πενταετούς θητείας σε τετραετή.
Παράλληλα,
μεταξύ άλλων προτάθηκε και εξετάζεται η δυνατότητα παρέμβασης τοπικών
λαϊκών συνελεύσεων και το δικαίωμα του εκλέγεσθαι σε συμβασιούχους και
υποψηφίους με οικονομικές οφειλές.
Ως εκ τούτου, ο κίνδυνος ακυβερνησίας είναι εμφανέστατος, όπως και η εμφανής ανάγκη του εκάστοτε δημάρχου αλλά και περιφερειάρχη να συναλλάσσεται με τις άλλες παρατάξεις. Σημειώνεται πως συζητήθηκε ακόμη και το ενδεχόμενο να μην υπάρχει «δεύτερος γύρος» και ο δήμαρχος να εκλέγεται μεταξύ των συμβούλων.
Ως εκ τούτου, ο κίνδυνος ακυβερνησίας είναι εμφανέστατος, όπως και η εμφανής ανάγκη του εκάστοτε δημάρχου αλλά και περιφερειάρχη να συναλλάσσεται με τις άλλες παρατάξεις. Σημειώνεται πως συζητήθηκε ακόμη και το ενδεχόμενο να μην υπάρχει «δεύτερος γύρος» και ο δήμαρχος να εκλέγεται μεταξύ των συμβούλων.
Κάτι
τέτοιο θα στερούσε ακόμη μεγαλύτερο μέρος της ισχύος από τον επικεφαλής
που θα ήταν έρμαιο συνεχών διαφωνιών και ανεξαρτητοποιήσεων.%CE%B4%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%8
Επιπρόσθετα,
μέσα στις προτάσεις περιλαμβάνεται και το δικαίωμα να έχουν δικαίωμα
ψήφου και όσοι αλλοδαποί μένουν νόμιμα στην Ελλάδα. Βάσει των επίσημων
στοιχείων του υπουργείου Εσωτερικών, οι νόμιμα διαμένοντες αλλοδαποί
ήταν 580.161 άτομα τον Ιανουάριο του 2017 και αυτό σημαίνει αύξηση του
εκλογικού σώματος κατά περίπου 6%. Έως τώρα είχαν δικαίωμα «εκλέγειν» οι
υπήκοοι κρατών-μελών της Ε.Ε. στις ευρωεκλογές και τις δημοτικές
εκλογές, ενώ προτείνεται να επεκταθεί το δικαίωμα και για τις
περιφερειακές εκλογές. Προτείνεται επίσης πρόσφυγες και μετανάστες να
συμμετέχουν σε όργανα όπως το Συμβούλιο Ένταξης Μεταναστών.
H
Κυβέρνηση, δεδομένων των δογματικών της αγκυλώσεων και προκαταλήψεων,
απομειώνει τη σημασία των Δήμων και των Περιφερειών και εκθέτει τη χώρα
όχι μόνο στο εσωτερικό, αλλά και στο εξωτερικό, προβάλλοντας την εικόνα
ενός αποτυχημένου σε κάθε τομέα Κράτους, αναλογιζόμενοι την σημερινή
κατάσταση στον τομέα της υγείας, της παιδείας, της ανάπτυξης και των
υποδομών, χωρίς σεβασμό στους θεσμούς, τους οποίους κ Κυβέρνηση είτε
κοροϊδεύει, είτε υποτιμά, σε κάθε περίπτωση δεν τους σέβεται.
Αντί
να στρέψει όλη της την ενέργεια στην ανάταξη της οικονομίας, την
προσέλκυση επενδύσεων, την πάταξη της ανεργίας και την ανάταξη του
εθνικού φρονήματος, προσπαθεί με τις προτάσεις που προαναφέραμε να
χειραγωγήσει θεσμούς με μόνο σκοπό την παραμονή στην εξουσία, παίζοντας
επικοινωνιακά παιχνίδια, που μόνο κακό κάνουν στην πατρίδα.
Η
επικοινωνιακή παλαιοκομματική διαχείριση έχει επικρατήσει της
ουσιαστικής επίλυσης σημαντικών για την κοινωνία προβλημάτων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η «Υπηρεσία Παραπόνων» του
Πρωθυπουργού, ήτοι το γραφείο επίλυσης καίριων προβλημάτων δια της
ρουσφετολογικού τύπου παρέμβασης του Πρωθυπουργού.
Η
Κυβέρνηση αντί να υποτιμά την Τοπική Αυτοδιοίκηση και να αναλώνεται σε
παιχνίδια εντυπώσεων, οφείλει να ασχοληθεί με την αντιμετώπιση των
παθογενειών των Δήμων, των Περιφερειών και γενικότερα του εκλογικού
συστήματος.
Δημιουργία
πλαισίου μηδενικής ανοχής στη διαφθορά, κατάστρωση και εφαρμογή
υλοποιήσιμου σχεδίου ανάκαμψης της οικονομίας. Αυτά χρειάζεται η Χώρα
και όχι αμφιλεγόμενες προτάσεις με μόνο στόχο την παραμονή στην εξουσία
και την ναρκοθέτηση του μέλλοντος της πατρίδας μας…
*Ο Κωνσταντίνος Δέδες είναι Δικηγόρος, Μέλος του τομέα Ανάπτυξης της ΝΔ
Δημοσίευση Σχολίου