Χθες, όλη την ημέρα, ο Αλέξης Τσίπρας πανηγύριζε. Πέρασε, κατά την άποψή του, μια μεγάλη νίκη σε βάρος των Σκοπίων. Τις ίδιες ώρες ο πρωθυπουργός των Σκοπίων πανηγύριζε και αυτός. Για τη μεγάλη νίκη του υπέρ του «μακεδονικού» έθνους και, προφανώς, σε βάρος της Ελλάδας.
Κάποιο λάθος πρέπει να έχει εμφιλοχωρήσεις σε αυτό το παράξενο διεθνοπολιτικό παιχνίδι. Δεν μπορεί να έχουν δίκαιο και οι δύο πρωθυπουργοί! Δεν μπορεί να είναι ο καθένας τους νικητής σε βάρος του άλλου ότι, στο τέλος είχαν φτάσεις σε έναν έντιμο και για το δύο μέρη συμβιβασμό. Πως θα πανηγύριζαν, άλλωστε;
Για να το ψάξουμε, λοιπόν.
Πρώτον: Ρητά αναγνωρίζουμε τη «μακεδονική» εθνότητα των Σκοπίων. Ρητά αναγνωρίζουμε ως «μακεδονική», κατ’ αυτούς, τη γλώσσα. Με τον πρόσθετο, μάλιστα, ψευδή ισχυρισμό ότι, δήθεν, αναγνωρίστηκε από το 1977 ως «μακεδονική
γλώσσα, με τη σύμφωνη, δήθεν, γνώμη της τότε κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Δεύτερον: Η όλη διαδικασία μέχρι την κατά τη συμφωνία – ολοκλήρωσή της είναι εξαιρετικά χαοτική και μη αναστρέψιμη. Ακόμα και αν δεν ολοκληρωθεί η διαδικασία από την πλευρά των Σκοπίων, θα έχει ξεκινήσει παράλληλα μια διαδικασία ενίσχυσης του κράτους των Σκοπίων, ως Δημοκρατία της Μακεδονίας στα διάφορα διεθνή όργανα. Κανένα κράτος και κανένας διεθνής οργανισμός δεν θα περιμένει την ολοκλήρωσή της κατά τη συμφωνία. Η Ελλάδα, χωρίς την ολοκλήρωση της ικανοποίησης των εγγυήσεων, που δεν γνωρίζουμε, θα βρεθεί σε μειονεκτική διαπραγματευτική θέση. Σε μια τέτοια περίπτωση το μόνο που θα της απομένει είναι η εν τοις πράγμασι αποδοχή μιας ονομασίας, που θα είναι η επιτομή του αλυτρωτισμού.
Τρίτον. Η ελληνική πλευρά θα παραμένει, σε όλη αυτή τη διαδικασία, άφωνη. Η ελληνική Βουλή δε θα συγκαλείται για να τοποθετηθεί με την ψήφο της, περιοριζόμενη στον ρόλο του άβουλου θεατή των οποίων πρωτοβουλιών και κινήσεων της απέναντι πλευράς.
Τέταρτον. Προφανώς θα περιμένουμε από τα Σκόπια(!!!) να μάθουμε το περιεχόμενο της συμφωνίας. Η μελέτη του σχεδίου της συμφωνίας συνιστά μια πρόκληση. Μετατίθεται μια σειρά ζητημάτων στο μέλλον. Μπορεί και να μας απαγορευτεί στο μέλλον και η χρήση του ονόματος «Μακεδονία» ή του επιθετικού προσδιορισμού «μακεδονικός» σε μια σειρά προϊόντων και δραστηριοτήτων, ειδικά της Βόρειας Ελλάδας. Μπορεί και να χρειαστούμε και την άδεια των Σκοπίων για εμπορικές και άλλες χρήσεις.
Αυτές είναι οι πρώτες παραιτήσεις που βασίζονται μόνο στις ανακοινώσεις της κυβέρνησης, που δεν τολμά να τις υπογράψει. Μόνο με «non paper» η ενημέρωσή μας.
Δημοσίευση Σχολίου