ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΡ : 607 – ΑΘΗΝΑ 02/03/2022
Επιστήμονες εθελοντές του ΠΑΚΟΕ μαζί με δημοσιογράφο, επισκέφθηκαν στις 22-2-2022,
8 πόλεις της Στερεάς Ελλάδας για να πάρουν δείγματα νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, να τα μεταφέρουν στα ιδιόκτητα πιστοποιημένα-διαπιστευμένα εργαστήρια του ΠΑΚΟΕ για ανάλυση.
Στα αποτελέσματα, των αναλύσεων (Μικροβιολογικών- Χημικών) αυτών των δειγμάτων, διαπιστώθηκαν τα εξής:
Α. ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ
Σε Θήβα, Αλίαρτο, Λιβαδειά, Ορχομενό, Αράχοβα, Δελφούς, Άμφισσα και Γαλαξίδι η ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης ήταν πολύ καλή. Με δύο εξαιρέσεις, στον Ορχομενό και την Άμφισσα, όπως δείχνουν οι παρακάτω πίνακες αποτελεσμάτων.
Το πρόβλημα που παρατηρείται στα δείγματα των αποβλήτων στους Δελφούς, κοντά στο αρχαίο μονοπάτι, είναι τεράστιο. Τ’ αποτελέσματα των αναλύσεων έδειξαν πως οι τιμές των μικροβίων είναι διπλάσιες και τριπλάσιες των επιτρεπόμενων ορίων. Το πρόβλημα αυτό χρονίζει και δυστυχώς ο δήμαρχος δεν το λύνει.
ΠΙΝΑΚΕΣ
Β. ΧΗΜΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ
Τα αποτελέσματα όλων των παραμέτρων, στα νερά ανθρώπινης κατανάλωσης, βρέθηκαν εντός των επιτρεπτών ορίων. Σε αντίθεση με τα ευρήματα στα απόβλητα των Δελφών, όπου οι τιμές σχεδόν όλων των παραμέτρων ξεπέρασαν τα επιτρεπτά όρια. Αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα που εγκυμονεί κινδύνους για τη Δημόσια Υγεία.
Πρέπει ο δήμαρχος να σκύψει πάνω στο πρόβλημα και να το λύσει άμεσα.
ΠΙΝΑΚΕΣ
Ακολουθεί το κείμενο της δημοσιογραφικής περιήγησης που έγινε στις πιο πάνω περιοχές.
Νερό ανθρώπινης κατανάλωσης
Οδοιπορικό σε 8 πόλεις: Χλώριο και άλατα, συμφωνούν οι πολίτες ότι, αλλοιώνουν το πολύτιμο αγαθό
Επιστημονικοί συνεργάτες του ΠΑ.Κ.Ο.Ε. πραγματοποίησαν την Τρίτη (22/2/2022) ένα οδοιπορικό σε 8 πόλεις της χώρας, για να εξετάσουν το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης καθώς και την ατμοσφαιρική ρύπανση.
Συγκεκριμένα επισκέφθηκαν τη Θήβα, την Αλίαρτο, τη Λιβαδειά, τον Ορχομενό, την Αράχοβα, τους Δελφούς, την Άμφισσα και το Γαλαξίδι.
Μαζί τους ήταν και η εφημερίδα του ΠΑΚΟΕ «ΟΙΚΟ-νομία για το περιβάλλον». Ο εθελοντής, συνεργάτης, δημοσιογράφος Γιώργος Καντζιλιέρης, συνομίλησε με κατοίκους των περιοχών αυτών.
Διαπιστώσαμε ότι κάποιοι γνωρίζουν από που υδροδοτείται η πόλη τους, άλλοι δεν ήταν σίγουροι, ενώ υπάρχουν και πολλοί που δεν ξέρουν και δεν έδειξαν να τους ενδιαφέρει. Ενδεχομένως γιατί, λανθασμένα, θεωρούν ήσσονος σημασίας αυτή την πληροφορία.
Στη Θήβα, την Άμφισσα, τους Δελφούς και το Γαλαξίδι, οι γνωρίζοντες, μας απάντησαν με σιγουριά ότι το νερό που χρησιμοποιούν «είναι από τον Μόρνο». Στην Αλίαρτο ότι έρχεται από τον Ελικώνα αλλά κάποιοι θεωρούν ότι είναι από γεώτρηση και άλλοι από πηγές.
Στη Λιβαδειά, όσοι γνώριζαν, ήταν σίγουροι πως η πόλη τους υδροδοτείται από «την περιοχή της Κρύας» και στην Αράχοβα ότι πίνουν νερό «από τις πηγές της “Μάνας”». Στον Ορχομενό, μάθαμε ότι «νερό παίρνουμε από το… πώς το λένε, εεε, το… το βουνό εκεί».
Οι αρμόδιοι πρέπει κάθε δίμηνο –ανεξάρτητα αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα ή όχι- να ενημερώνουν τους κατοίκους για ζητήματα που αφορούν το νερό. Ρωτήσαμε, λοιπόν, να μάθουμε αν την τελευταία διετία είχαν οποιαδήποτε ενημέρωση από τις τοπικές αρχές. Η απάντηση, σε αυτή την ερώτηση, ήταν αρνητική απ’ όλους.
Αναζητήσαμε τη γνώμη τους, για το νερό που χρησιμοποιούν. Από τις απαντήσεις συνάγεται πως οι απόψεις για την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, διίστανται.
«Δίπλα δίπλα» συναντήσαμε κατοίκους που δεν προβληματίζονται για το νερό, ειδικά το πόσιμο, θεωρώντας πως είναι εντάξει. Άλλοι, πάλι, μας είπαν ότι δεν είναι ικανοποιημένοι από την ποιότητά του.
Επισημαίνοντας, κυρίως, δύο ζητήματα. Το χλώριο και τα άλατα. Ενώ σε μια περίπτωση μας μεταφέρθηκαν εικασίες ότι το νερό σχετίζεται με αυξημένη παρουσία καρκινοπαθών.
«Είμαστε μια… στάση από την πηγή και το νερό βρωμάει χλώριο. Αθήνα καταντήσαμε»
Όταν φτάσαμε Αράχοβα είχε αρχίσει να βρέχει και η ομίχλη να… αγκαλιάζει την περιοχή. Περιμέναμε ότι, τουλάχιστον εκεί, οι κάτοικοι θα απολάμβαναν το νερό. Δυστυχώς, κάναμε λάθος.
Όπως μας είπε ένας από τους καταστηματάρχες που ρωτήσαμε: «Είναι τραγικό το γεγονός πως είμαστε μια… στάση από την πηγή αλλά δεν έχουμε φυσικό νερό. Βάσει οδηγίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το νερό χλωριώνεται υποχρεωτικά. Έχουμε λοιπόν «δίπλα» μας πηγή και το νερό βρωμάει χλώριο. Τραβάς το καζανάκι και δακρύζεις (!!!). Αθήνα καταντήσαμε».
Ας δούμε, σταχυολογικά, και κάποιες άλλες απαντήσεις. Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων στην Αλίαρτο, δεν θεωρεί ότι υφίσταται πρόβλημα στο νερό. «Ναι είναι εντάξει το νερό», «δεν έχω ακούσει να υπάρχει κάποιο πρόβλημα», «όχι βέβαια, όχι. Σε γενικές γραμμές είναι καλό το νερό. Παλιά είχα ακούσει ότι υπήρξε κάποιο πρόβλημα, χωρίς να είναι επιβεβαιωμένο».
Δύο διαφοροποιήσεις υπήρξαν. Ένας κάτοικος, μας ανέφερε: «Γενικώς το νερό έχει πολλά άλατα. Και κάποτε, πριν λίγα χρόνια, λέγανε ότι έχει κολοβακτηρίδια πάνω από το όριο. Λεπτομέρειες δεν ξέρω».
Ενώ, μια καταστηματάρχης μας ανέφερε ότι υπάρχουν αυξημένα ποσοστά καρκινοπαθών στο χωριό Άσκρη. Κάποιοι, όπως μας είπε, συνδέουν το νερό με τα υψηλά ποσοστά καρκινοπαθών.
Το χλώριο αποτέλεσε σημείο αναφοράς και στη Θήβα. Όπου, επίσης, επισήμανση αρκετών κατοίκων είναι ότι το νερό είναι στυφό.
Χαρακτηριστικά, εργαζόμενος σε καφέ μας είπε: «Υπήρξε πρόβλημα, πριν από πολλά χρόνια, που τη βγάζαμε με εμφιαλωμένο. Γιατί είχε βρεθεί σίδηρος. Την τελευταία διετία, σίγουρα δεν μας έχουν ειδοποιήσει για κάποιο θέμα. Βέβαια το νερό δεν είναι πόσιμο, φαίνεται. Είναι πολύ στυφό. Όσες οικογένειες δεν έχουν φίλτρα, το καταλαβαίνουν πολύ εύκολα».
Στη Λιβαδειά η εκτίμηση ήταν πως «είναι πόσιμο, δεν έχουμε πρόβλημα». Με την παραδοχή, πάντως, πως «όταν βρέχει, θολώνει».
Αντικρουόμενες ήταν οι απόψεις κατοίκων στον Ορχομενό. Κάποιοι θεωρούν ότι όλα είναι εντάξει άλλοι πως υπάρχει θέμα.
Όπως μας είπε καταστηματάρχης: «Είναι πολύ καλό το νερό. Απ’ ότι έχω μάθει έχει λίγα άλατα. Κατά τ’ άλλα είναι πολύ καλό, χωνευτικό.
Ένας λόγος που πιστεύω ότι οι πέστροφες εδώ είναι νόστιμες παίζει ρόλο και το νερό. Φτιάχνουμε, χρόνια, και αναψυκτικά. Όλα αυτά συντελούν ότι το νερό μας είναι καλό.
Κάποιο πρόβλημα υπήρχε παλιά όταν ήταν το παλιό το υδραγωγείο. Από την ώρα που φτιάχτηκε καινούργιο υδραγωγείο δεν έχουμε κανένα πρόβλημα».
Ο συντοπίτης του, Στέφανος Κουτσάκης, έχει εκ διαμέτρου αντίθετη άποψη: «Έχουν ρίξει χλώριο μέσα στο νερό και είναι μπερδεμένο. Εγώ, αναγκαστικά, δεν το έπινα. Αγοράζω νερό. Υπήρχανε προβλήματα τα τελευταία δύο χρόνια. Μολύνσεις, οι σωλήνες λένε αυτοί, ξέρω ‘γώ».
Για άλατα, χλώριο και περίεργη γεύση στο νερό μας είπαν -όσοι κάτοικοι δεν θεωρούσαν πως όλα είναι εντάξει- και σε Δελφούς, Γαλαξίδι και Άμφισσα.
Από τη Γραμματεία του ΠΑ.Κ.Ο.Ε
Δημοσίευση Σχολίου