Αλήθεια! Τι μας εμποδίζει να εντάξουμε την καθημερινότητά μας σε ένα πιο γενικό πλαίσιο; Ακόμα και αν η καθημερινότητά μας κορυφώνεται σε γεγονότα όπως το Πάσχα της Ανάστασης;
Επτά χρόνια οικονομικού και πολιτικού κανιβαλισμού; Ναι! Υποκρισίες ιδεοληψίες και ιδεολογική μυωπία και των μεν και των δε; Ναι! Αυτή η ασταμάτητα διαρκής έλλειψη αυτόφωτων εκπροσώπων μιας έντιμης διανόησης; Αταλάντευτα ναι!
Έρχεται και επανέρχεται το ερώτημα. Αλήθεια, τι έχει προσφέρει ο
Χριστιανισμός στην ιστορία του ανθρώπου; Άλλη μια θρησκεία. Με πολλούς ή
ένα μοναδικό Θεό; Με μεσσίες που χάνονται στη μυθολογία; Με
«περιούσιους» λαούς;
Καταθέτω την άποψή μου. Απλά! Και χωρίς αστερίσκους στο τέλος του κειμένου και πονηρές επιφυλάξεις!
Για μένα…
Ο Χριστιανισμός είναι η πιο μεγάλη επανάσταση! Με δομικές αλλαγές που κρατάνε εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια. Με ένα πλήρες σύστημα ηθικών επιταγών, αξιών και κανόνων. Ανέδειξε, ως κορυφαία αρετή, την Αγάπη. Και έχτισε το θεμέλιο λίθο για την εξάλειψη των διακρίσεων μεταξύ των ανθρώπων. Για οποιαδήποτε αιτία ή αφορμή. Ο Απόστολος Παύλος μετέτρεψε την ουσιαστική ισότητα όλων των ανθρώπων σε παροξυσμό Αγάπης και κεντρικό μήνυμά του. Στον προφορικό και γραπτό Λόγο του.
Γνωρίζω τις ενστάσεις σε αυτή τη θέση. Δεν είχαμε πολέμους, που αποκλήθηκαν θρησκευτικοί με χιλιάδες των χιλιάδων θύματα; Δε βαρύνουν την Εκκλησία, ιδίως τη Ρωμαιοκαθολική, τα βασανιστήρια του μεσαίωνα; Δεν έχει καταστεί η Εκκλησία εργαλειοθήκη στα χέρια σκοτεινών κρατικών σκοπών και κινήτρων;
Δεν αρνούμαι την ιστορική πραγματικότητα. Οι «θρησκευτικοί», όπως λέγονται, πόλεμοι στην ουσία τους ήταν εσωτερικοί ευρωπαϊκοί πόλεμοι για την επώδυνη διαδικασία πολιτικής κυριαρχίας στην Ευρώπη. Οι θηριωδίες στα μεσαιωνικά χρόνια χρεώνονται σε συγκεκριμένες εκκλησιαστικές προσωπικότητες, που υπηρέτησαν τους κοσμικούς βασιλείς εκείνων των αιώνων.
Αν οι ίδιοι, βέβαια, δεν επιδίωκαν ουσιαστικά την πολιτική εξουσία.
Άλλωστε…
Αν η Γαλλική Επανάσταση διατηρεί την κορυφαία θέση της στις πολιτικές ιδέες και αξίες της σήμερον, οι μεγάλες και άδικες εν πολλοίς, ανθρωποθυσίες, που εξέθρεψε, δεν μειώνουν τη λάμψη της.
Και αν υπάρχουν πολλοί και έντιμοι ανάμεσά μας συμπολίτες μας που επιμένουν να λατρεύουν την επανάσταση των Μπολσεβίκων, αλήθεια, τί απαντούν σε ένα πολύ απλό ερώτημα; Τι έμεινε απ’ αυτήν;
Όταν, μάλιστα, δεν κατάφερε η ίδια να υπερασπιστεί τον εαυτό της και το όποιο έργο της…
Νέα Κρήτη, Άποψη, Τρίτη, 18.04.2017
Καταθέτω την άποψή μου. Απλά! Και χωρίς αστερίσκους στο τέλος του κειμένου και πονηρές επιφυλάξεις!
Για μένα…
Ο Χριστιανισμός είναι η πιο μεγάλη επανάσταση! Με δομικές αλλαγές που κρατάνε εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια. Με ένα πλήρες σύστημα ηθικών επιταγών, αξιών και κανόνων. Ανέδειξε, ως κορυφαία αρετή, την Αγάπη. Και έχτισε το θεμέλιο λίθο για την εξάλειψη των διακρίσεων μεταξύ των ανθρώπων. Για οποιαδήποτε αιτία ή αφορμή. Ο Απόστολος Παύλος μετέτρεψε την ουσιαστική ισότητα όλων των ανθρώπων σε παροξυσμό Αγάπης και κεντρικό μήνυμά του. Στον προφορικό και γραπτό Λόγο του.
Γνωρίζω τις ενστάσεις σε αυτή τη θέση. Δεν είχαμε πολέμους, που αποκλήθηκαν θρησκευτικοί με χιλιάδες των χιλιάδων θύματα; Δε βαρύνουν την Εκκλησία, ιδίως τη Ρωμαιοκαθολική, τα βασανιστήρια του μεσαίωνα; Δεν έχει καταστεί η Εκκλησία εργαλειοθήκη στα χέρια σκοτεινών κρατικών σκοπών και κινήτρων;
Δεν αρνούμαι την ιστορική πραγματικότητα. Οι «θρησκευτικοί», όπως λέγονται, πόλεμοι στην ουσία τους ήταν εσωτερικοί ευρωπαϊκοί πόλεμοι για την επώδυνη διαδικασία πολιτικής κυριαρχίας στην Ευρώπη. Οι θηριωδίες στα μεσαιωνικά χρόνια χρεώνονται σε συγκεκριμένες εκκλησιαστικές προσωπικότητες, που υπηρέτησαν τους κοσμικούς βασιλείς εκείνων των αιώνων.
Αν οι ίδιοι, βέβαια, δεν επιδίωκαν ουσιαστικά την πολιτική εξουσία.
Άλλωστε…
Αν η Γαλλική Επανάσταση διατηρεί την κορυφαία θέση της στις πολιτικές ιδέες και αξίες της σήμερον, οι μεγάλες και άδικες εν πολλοίς, ανθρωποθυσίες, που εξέθρεψε, δεν μειώνουν τη λάμψη της.
Και αν υπάρχουν πολλοί και έντιμοι ανάμεσά μας συμπολίτες μας που επιμένουν να λατρεύουν την επανάσταση των Μπολσεβίκων, αλήθεια, τί απαντούν σε ένα πολύ απλό ερώτημα; Τι έμεινε απ’ αυτήν;
Όταν, μάλιστα, δεν κατάφερε η ίδια να υπερασπιστεί τον εαυτό της και το όποιο έργο της…
Νέα Κρήτη, Άποψη, Τρίτη, 18.04.2017
Δημοσίευση Σχολίου