Του Ειδικού Συνεργάτη
Αρέσουν σε εμάς τους Έλληνες τα «παραμύθια» και οι «μαγικές
συνταγές»: Από την μια πιστεύουμε ότι κάποιος… Σώρρας έχει 600 δισ. και
θα μας πληρώσει ως και την… Εφορία και από την άλλη αρχίζουμε να
ξανασκεφτόμαστε τα περί εθνικού νομίσματος… Τα ποσοστά των Ελλήνων που
εκτιμούν πως μια αλλαγή νομίσματος θα είναι «αναίμακτη» (σ.σ.: το
σίγουρο είναι πως μια τέτοια αλλαγή θα είναι αναίμακτη μόνον για
εκείνους που έχουν ολόκληρη την περιουσία τους στο εξωτερικό) ή έστω
πιστεύουν πως ως δια μαγείας θα «χεσ@@με στο τάλιρο», φαίνεται πως
διευρύνονται!
Ίσως λοιπόν, θα έπρεπε να ανοίξει μια τέτοια συζήτηση για να
καταθέσει ο καθένας τα δικά του επιχειρήματα και στο τέλος να ζυγίσουμε
το τίμημα που θα κληθούμε να πληρώσουμε και αναλόγως να πάρει ο καθένας
τις αποφάσεις του… Αλλά σίγουρα θα πρέπει πρώτα να ενημερωθεί για τις
όποιες πιθανότητες. Και να καταλάβει ποιους ευνοεί και ποιους όχι μία
ενδεχόμενη μετάβαση σε εθνικό νόμισμα..
Για να ανοίξει ένας τέτοιος διάλογος θα μπορούσε να βάλει κανείς
στο τραπέζι τα ευρήματα μελέτης της EY του 2015, χρονιάς που γινόταν από
κάποιους κύκλους στα σοβαρά συζήτηση για έξοδο από την Ευρωζώνη: Τα
συμπεράσματά της περιεκτικά και συνοπτικά δίνουν μία εικόνα για το τι θα
γινόταν στο ενδεχόμενο μίας συντεταγμένης εξόδου, μετά από
διαπραγμάτευση με τους εταίρους και δανειστές της χώρας.
►Τουλάχιστον 50% η άμεση
υποτίμηση. θα μπορούσε να είναι σημαντικά μεγαλύτερη ανάλογα με τις
οικονομικές πολιτικές που θα ακολουθηθούν. Σημειώνεται ότι, στην
εκτιμώμενη επίσημη υποτίμηση, δεν έχουν συνυπολογιστεί οι όποιες
κερδοσκοπικές πιέσεις που μπορεί να εκδηλωθούν στο νέο νόμισμα ή και
στις υποσχετικές πληρωμής (IOUs) που θα εκδοθούν κατά τη μεταβατική
περίοδο από το ευρώ στο νέο εθνικό νόμισμα
►Άμεση μείωση της εγχώριας
ζήτησης κατά 25% και του πραγματικού ΑΕΠ από 15% έως και 20%, που θα
σήμαινε ότι η χώρα σωρευτικά από το 2007 θα έχανε σχεδόν το ήμισυ
τουεγχώριου πραγματικού εισοδήματος
►Εκτίναξη του πληθωρισμού και περαιτέρω σημαντική αύξηση της ανεργίας
► Μείωση των πραγματικών μισθών, των πιστώσεων και των επενδύσεων
►Σε όρους ευρώ, η ελληνική
οικονομία το πιθανότερο είναι να μην ανακτήσει ποτέ τις απώλειες στο
ΑΕΠ, καθώς η έξοδος, η στάση πληρωμών και η υποτίμηση του νομίσματος, θα
οδηγήσουν σε μόνιμη απώλεια εθνικού εισοδήματος
►Σημαντική συμπίεση του
πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος, που θα πλήξει πολύ περισσότερο τα
νοικοκυριά σταθερού και χαμηλού εισοδήματος, με επακόλουθο αντίκτυποτη
φτώχεια και τη μεγάλη αύξηση της ανισότητας
►Σύμφωνα με μια πρώτη
προσέγγιση, κατά τον πρώτο χρόνο μετά την έξοδο, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, σε
όρους ευρώ, λόγω της συνδυαστικής επίδρασης της οικονομικής συρρίκνωσης
και την υποτίμησης θα μπορούσε να μειωθεί σε περίπου € 11.000, σε
σύγκριση με τα επίπεδα των € 17.000 το 2014
►Ακόμη και σε υποθετικό
σενάριο της μείωσης του δημοσίου χρέους κατά 50%, ο λόγος του χρέους
προς το ΑΕΠ θα παρέμενε σε επίπεδα άνω του 130% –
λόγω της υποτίμησης, της αδυναμίας μετατροπής του σε δραχμές και της δραματικής μείωσης του ΑΕΠ
► Το Grexit δε θα σηματοδοτούσε το τέλος της λιτότητας αντίθετα, το
υψηλό χρέος θα άφηνε ελάχιστα περιθώρια ελιγμών για την κυβέρνηση,
αποκλείοντας κάθε πιθανότητα δημοσιονομικής χαλάρωσης.
Τα συμπεράσματα δικά σας και φυσικά … υπάρχει πάντα και ο
αντίλογος. Καθότι πανάκεια δεν είναι η με το ζόρι παραμονή σε μία
Ευρωπαϊκή Ένωση που για κάποιους δείχνει να αδιαφορεί (σ.σ.: το ποια
ακριβώς είναι η αλήθεια για αυτό είναι μία άλλη κουβέντα), αλλά η ουσία
είναι να βρούμε και να προτείνουμε λύσεις… Λύσεις που να μπορούν να
εφαρμοστούν στην πράξη και να πλήξουν όσο το δυνατόν λιγότερους και
προνομιούχους… και όχι τελικά να ευνοήσουν εκείνους που τα έχουν για
παράδειγμα στην Ελβετία…
Δημοσίευση Σχολίου