Του Νίκου Κατσαρού *
Μία αναπόφευκτη συνέπεια της οικονομικής κρίσης είναι η
υποβάθμιση της ποιότητας ζωής.Στην Ελλάδα η υποβάθμιση της ποιότητας
ζωής έχει λάβει πρωτόγνωρους ρυθμούς τα τελευταία πέντε χρόνια.Δεν
συζητώ βέβαια για τους δυστυχείς συνανθρώπους μας που
αναζητούν κάτι φαγώσιμο στα σκουπίδια ή στις λαϊκές αγορές για να συλλέξουν ό,τι έχει περισσέψει, αλλά για τον μέσο καταναλωτή που με αγωνία επιλέγει τρόφιμα που αμφισβητεί την ασφάλεια τους ,εάν τα ψάρια π.χ. είναι φρέσκα ή το κρέας δεν είναι μολυσμένο.
αναζητούν κάτι φαγώσιμο στα σκουπίδια ή στις λαϊκές αγορές για να συλλέξουν ό,τι έχει περισσέψει, αλλά για τον μέσο καταναλωτή που με αγωνία επιλέγει τρόφιμα που αμφισβητεί την ασφάλεια τους ,εάν τα ψάρια π.χ. είναι φρέσκα ή το κρέας δεν είναι μολυσμένο.
Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί για την ασφάλεια των τροφίμων
έχουν κυριολεκτικά καταρρεύσει,κατά μέσο όρο σε ένα κατάστημα
υγειονομικού ενδιαφέροντος αντιστοιχεί ένας έλεγχος κάθε δέκα (10)
χρόνια και δυστυχώς οι ασυνείδητοι το γνωρίζουν αυτό και δεν διστάζουν
να κερδοσκοπούν θέτοντας σε κίνδυνο την δημόσια υγεία.
Είναι γνωστό ότι το λιμάνι του Πειραιά είναι το πρώτο λιμάνι
εισαγωγής τροφίμων ιδίως από τρίτες χώρες: Εκεί, ενώ πριν πέντε χρόνια
συχνά βλέπαμε να κατάσχονται τρόφιμα επικίνδυνα για την δημόσια υγεία,τα
τελευταία πέντε χρόνια σχεδόν κανένα!Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί που
υπήρχαν στις πρώην Νομαρχίες και στην συνέχεια απορροφήθηκαν από τις
Περιφέρειες μέχρι σήμερα δεν συνεργάζονται με τους άλλους ελεγκτικούς
μηχανισμούς της χώρας,δεν συντονίζονται ούτε και μεταξύ τους ,και δεν
υπάρχει ενιαίο σύστημα ελέγχων αξιόπιστο που να διασφαλίζει την ποιότητα
και την ασφάλεια των τροφίμων.
Δεν είναι τόσο η έλλειψη προσωπικού που συχνά επικαλούνται οι
επικεφαλής των Οργανισμών Ελέγχου και οι συνδικαλιστές αλλά η κατάρρευση
των ελεγκτικών μηχανισμών διοικητικά, λόγω των Μνημονίων,της
οικονομικής κρίσης και συνεχών αναδιαρθρώσεων που πολλοί εξαγγέλλονται
χωρίς να πραγματοποιούνται αλλά μόνο αναστατώνουν ή εφαρμόζονται
αποσπασματικά και η αλληλεπικάλυψη αρμοδιοτήτων.
Συμπερασματικά, η ασφάλεια και η υγιεινή των τροφίμων πρέπει να
αποτελέσει προτεραιότητα για την χώρα διότι θα προστατεύσει την δημόσια
υγεία περιορίζοντας παράλληλα και τις δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης
.Απαιτείται ένας ενιαίος ουσιαστικός συντονιστικός φορέας που θα έχει
τον απόλυτο έλεγχο των τροφίμων.
---
(*) Ο Νίκος Κατσαρός, είναι π.Πρόεδρος του ΕΦΕΤ, Επιστημονικός
Συνεργάτης του ΕΚΕΦΕ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣΜία αναπόφευκτη συνέπεια της οικονομικής
κρίσης είναι η υποβάθμιση της ποιότητας ζωής.Στην Ελλάδα η υποβάθμιση
της ποιότητας ζωής έχει λάβει πρωτόγνωρους ρυθμούς τα τελευταία πέντε
χρόνια.Δεν συζητώ βέβαια για τους δυστυχείς συνανθρώπους μας που
αναζητούν κάτι φαγώσιμο στα σκουπίδια ή στις λαϊκές αγορές για να
συλλέξουν ό,τι έχει περισσέψει, αλλά για τον μέσο καταναλωτή που με
αγωνία επιλέγει τρόφιμα που αμφισβητεί την ασφάλεια τους ,εάν τα ψάρια
π.χ. είναι φρέσκα ή το κρέας δεν είναι μολυσμένο.
Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί για την ασφάλεια των τροφίμων έχουν
κυριολεκτικά καταρρεύσει,κατά μέσο όρο σε ένα κατάστημα υγειονομικού
ενδιαφέροντος αντιστοιχεί ένας έλεγχος κάθε δέκα (10) χρόνια και
δυστυχώς οι ασυνείδητοι το γνωρίζουν αυτό και δεν διστάζουν να
κερδοσκοπούν θέτοντας σε κίνδυνο την δημόσια υγεία.
Είναι γνωστό ότι το λιμάνι του Πειραιά είναι το πρώτο λιμάνι
εισαγωγής τροφίμων ιδίως από τρίτες χώρες: Εκεί, ενώ πριν πέντε χρόνια
συχνά βλέπαμε να κατάσχονται τρόφιμα επικίνδυνα για την δημόσια υγεία,τα
τελευταία πέντε χρόνια σχεδόν κανένα!Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί που
υπήρχαν στις πρώην Νομαρχίες και στην συνέχεια απορροφήθηκαν από τις
Περιφέρειες μέχρι σήμερα δεν συνεργάζονται με τους άλλους ελεγκτικούς
μηχανισμούς της χώρας,δεν συντονίζονται ούτε και μεταξύ τους ,και δεν
υπάρχει ενιαίο σύστημα ελέγχων αξιόπιστο που να διασφαλίζει την ποιότητα
και την ασφάλεια των τροφίμων.
Δεν είναι τόσο η έλλειψη προσωπικού που συχνά επικαλούνται
οι επικεφαλής των Οργανισμών Ελέγχου και οι συνδικαλιστές αλλά η
κατάρρευση των ελεγκτικών μηχανισμών διοικητικά, λόγω των Μνημονίων,της
οικονομικής κρίσης και συνεχών αναδιαρθρώσεων που πολλοί εξαγγέλλονται
χωρίς να πραγματοποιούνται αλλά μόνο αναστατώνουν ή εφαρμόζονται
αποσπασματικά και η αλληλεπικάλυψη αρμοδιοτήτων.
Συμπερασματκά, η ασφάλεια και η υγιεινή των τροφίμων πρέπει
να αποτελέσει προτεραιότητα για την χώρα διότι θα προστατεύσει την
δημόσια υγεία περιορίζοντας παράλληλα και τις δαπάνες υγειονομικής
περίθαλψης .Απαιτείται ένας ενιαίος ουσιαστικός συντονιστικός φορέας που
θα έχει τον απόλυτο έλεγχο των τροφίμων.
---
01/02/2016
01/02/2016
(*) Ο Νίκος Κατσαρός, είναι π.Πρόεδρος του ΕΦΕΤ, Επιστημονικός Συνεργάτης του ΕΚΕΦΕ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ
- See more at: http://www.pronews.gr
Δημοσίευση Σχολίου