- Μπα και εσείς οι δικηγόροι βγήκατε στον δρόμο με τις γραβάτες, τα κουστούμια, τις δωδεκάποντες γόβες και τις τσάντες, με ρώτησε , κοιτώντας με εξονυχιστικά από τις δωδεκάποντες γόβες και επικεντρώνοντας πικρόχολα στην τσάντα .( oh yes!! Armani με στρασάκι!!!) …
Ας συστηθούμε λοιπόν, αγαπητή φίλη και ανώνυμε πιτσιρίκε…
Δεν θα σου πω πως έφτασα ως εδώ… Άλλωστε δεν νομίζω ότι σε ενδιαφέρει και πολύ… Γόνος πολύτεκνης οικογένειας ( η έκτη και τελευταία) με πατέρα μεροκαματιάρη – ελαιοχρωματιστή. …
Δεν θα σου πω πως διάβασα για να περάσω στις Πανελλήνιες ( χωρίς ιδιαίτερα μαθήματα φυσικά)….
Δεν θα σου πω πως πέρασα Νομική , πως τελείωσα την σχολή και τα σχετικά … άλλωστε τα φοιτητικά μου χρόνια στην Κομοτηνή , ήταν υπέροχα με μοναδικές παρέες , φιλίες και σχέσεις ζωής…
Παρεπιμπτόντως όσο σπούδαζα , δούλευα ταυτόχρονα… Υποθηκοφυλακείο Αλεξανδρούπολης…. Χριστούγεννα- Πάσχα – καλοκαίρι , αργίες , Σαββατοκύριακα… Έφευγα 11 το βράδυ από την δουλειά ….Θυμάσαι *φίλη* που εσύ έβγαινες 11 το βράδυ για ποτό και με έπαιρνες τηλέφωνο να βγούμε ;;; Εγώ τότε μόλις γυρνούσα σπίτι κομμάτια από την δουλειά για να συνεχίσω στο σπίτι διάβασμα για εξεταστικές , εργασίες κ.λ.π.
Ας πάμε όμως στην πραγματικότητα .. Ναι είμαι Γυναίκα, Σύζυγος , Δικηγόρος και Μαμά. Δεν έχει σημασία με ποια σειρά τα γράφω αλλά είμαι όλα μαζί…. Ταυτόχρονα !!!
Δουλεύω από τα δεκαοκτώ. Σπούδαζα, διάβαζα , έκανα πρακτική άσκηση , μάχιμη δικηγορία και διαβάζω. Διαβάζω καθημερινά. Δεν σημαίνει ότι επειδή τελείωσα μια Σχολή, τα έμαθα όλα. Κάθε μέρα διαβάζω.. Άσε δε από το 1998 που τελείωσα την Νομική, με τόσες αλλαγές που έχουν επέλθει , δεν ισχύει τίποτα από όσα έμαθα … Οπότε φτου και από την αρχή διάβασμα , που λες πιτσιρίκο… τώρα στα « πίσω πίσω»που λέει και ένας δικός μου άνθρωπος …
Και να’ μαι έγκυος στο πρώτο μου αγγελούδι… Με την κοιλιά στο στόμα, στο ακροατήριο , στο Υποθηκοφυλακείο και φυσικά πάντα ..όρθια… Γιατί φυσικά δεν δικαιολογούνται ούτε άδειες τοκετού , ούτε εγκυμοσύνες , ούτε άδειες λοχείας , ούτε … δεν ξέρω και εγώ τι… Γέννησα εν μέσω ακροατηρίων , αναβολών και δεν συμμαζεύεται!!
Μάχιμη δικηγορία λοιπόν… Τρέξιμο , διάβασμα , αντιδικίες, χρησικτησίες, επιτυχίες , αποτυχίες…. Ουφ… τρέξιμο…
‘Ει, ψιτ, φίλη, εσύ που και τους εννιά μήνες το έπαιζες «έγκυος» και σε θυμάμαι να γκρινιάζεις ξαπλωμένη ολημερίς στον καναπέ ενώ όλοι ήταν στις υπηρεσίες σου , εγώ δούλευα ασταμάτητα… Και μόνο το βράδυ που ξάπλωνα αποκαμωμένη από την εξάντληση, χάιδευα την φουσκωμένη μου κοιλίτσα, μιλούσα στο αγγελούδι μου και ευχαριστούσα τον Θεό για το θείο δώρο…
Και αφότου γέννησα στις τρεις μέρες κατέβηκα και πάλι στο γραφείο να τακτοποιήσω υποθέσεις, εντολείς και φτου και από την αρχή… Τρία παιδιά , τρεις εγκυμοσύνες , πάνω- κάτω δουλειά –σπίτι , θηλασμός , άλλαξε πάνες… ωχ ξέχασα να αποστειρώσω τα μπουκάλια και χτυπάει το τηλέφωνο και στην μία αγκαλιά το μικρό και στην άλλη να εξηγώ… την επίμορτη αγροληψία !!! Όλα αυτά επί τρεις εννοείται , τρίτεκνη γαρ…
Και ξεκίνησαν τα σχολεία και τρέχα σε γιορτές σε παιδικούς , σε νηπιαγωγεία, και οι αρρώστειες των μικρών να μαίνονται και .. κ. συνάδελφοι να ζητήσω προτίμηση σας παρακαλώ γιατί έχω να πάω το παιδί στον παιδίατρο και κ. πρόεδρε μην αναβάλλετε για τις τάδε του μηνός γιατί είναι η πιθανή ημερομηνία τοκετού … ουφ….
Α , εσένα φίλη δεν σε είδα να είσαι στον σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου… Να μην πω ότι παρότι εργαζόμενη ήμουν πάντα μπροστά σε ότι αφορούσε τα παιδιά.. δεν θυμάμαι πόσα καταστατικά έκανα , σε πόσα διοικητικά συμβούλια έχω παρευρεθεί όχι για να καλύψω μόνο το νομικό μέρος , αλλά γιατί ήθελα να είμαι πάντα δίπλα στα παιδιά….
Με χαρακτήρισες «ψηλομύτα» , γιατί ενώ όλες εσείς οι «μαμάδες », αφήνατε τα παιδιά το πρωί στο σχολείο και μετά πηγαίνατε στην γειτονική καφετέρια για καφέ , εγώ δεν καταδεχόμουν να έρθω μαζί σας , όπως μου είπες.. Ούτε που σου πέρασε από το μυαλό ότι εγώ στις 8.30 πρέπει να είμαι γραφείο, να ελέγξω φακέλους , πινάκια … τι σημασία έχει άλλωστε…
Μία « ψηλομύτα» που όταν ήρθε μαζί σας μία φορά για καφέ οι συζητήσεις σας και το επίπεδο σας ήταν χαμηλότερο του πεζοδρομίου… Και για αυτό να ξέρεις δεν ξαναήρθα … Ναι ήταν εκείνη την μέρα που εσύ καυχιόσουν για το βραδυνό σου ξενύχτι στα club… ήσουν άλλωστε πολύ κουρασμένη για να μαγειρέψεις το μεσημέρι, οπότε θα έκανες μακαρόνια… Δεν υποτιμώ τα μακαρόνια, αλλά εγώ είχα σηκωθεί χαράματα να κάνω παστίτσιο…. Ας μην το πιάσουμε το θέμα των φαγητών , γιατί απ’ότι έχεις πει εσύ η ίδια βαριέσαι να μαγειρεύεις και ας κάθεσαι όλη μέρα… Να σε ειρωνευτώ;;; Και ψωμί ζυμώνω και φύλλο ανοίγω και παινεύομαι για τις μαγειρικές μου ικανότητες!!
Μα γιατί σου τα λέω όλα αυτά;;; Άκου λοιπόν *φίλη* μαμά και φίλε πιτσιρίκο: Αυτή λοιπόν είμαι εγώ, η Πολυχρονία Τσαγκούρια, η μαμά με τρία παιδιά ,η δικηγόρος με την τσάντα Αrmani και τα δωδεκάποντα που εσύ κράζεις… Και εκεί έξω είναι οι χιλιάδες γυναίκες και άντρες δικηγόροι που έχουν φάει τα νιάτα τους στα πανεπιστημιακά έδρανα, στα ακροατήρια , στις γραμματείες των δικαστηρίων …Και αγωνιζόμαστε για έναν σκοπό , πιτσιρίκε : για να έχεις εσύ συνταγματικά δικαιώματα , νόμο και δημοκρατία..
Για να μπορέσουν αύριο * φίλη* μαμά , τα παιδιά μας να μείνουν σε αυτόν τον τόπο , Για αυτό λοιπόν εμείς οι δικηγόροι βγήκαμε στους δρόμους για να αντιδράσουμε σε κάθε τι παράνομο και αντισυνταγματικό που εσύ αγνοείς αποβλακωμένη από τα σήριαλ…
Δεν έχω κάτι άλλο να πω… Μόνο εύχομαι οι αγώνες μας να στεφθούν με επιτυχία.. πίστεψε με πιτσιρίκο..εάν αποτύχουμε εμείς , οι δικηγόροι , θα χάσεις τα πάντα.. και να σαι σίγουρος ότι μετά το Σύνταγμα θα το βλέπεις μόνο σε πλατεία!!!
ΤΣΑΓΚΟΥΡΙΑ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΑ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ
http://www.helleniclawyer.eu/
Δημοσίευση Σχολίου