ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΓΟΝΤΖΑΣ : Η κατάρρευση της Ποινικής Δικαιοσύνης

η εικόνα προφίλ του Antonis Vgontzas
Η ιστορία είναι σχεδόν καθημερινή. Δεν έχει κερδίσει κανένα πρωτοσέλιδο. Δεν εκφωνείται στα πρώτα λεπτά οποιουδήποτε τηλεοπτικού προγράμματος. Δεν ανταλλάσσουν δηλώσεις μεταξύ τους τα κόμματα. Δεν γράφεται γι’ αυτά κανένα βαρύγδουπο άρθρο.
Στις βραδινές εκπομπές μοιραζόμαστε τα σχετικά πειράγματα σχεδόν από ανία. Τις ξέρω επαγγελματικά. Δε λέω ότι γεμίζουν όλα τα πινάκια των δικαστηρίων… Αλλά έχουν τη θέση τους. Οι δικαστές έχουν παύσει να επιδεικνύουν δικονομικό πάθος. «Δε βαριέσαι…, εγώ θα λύσω το πρόβλημα»;
Συνέλλεξα μια από αυτές τις ιστορίες. Ένας καθηγητής ξυλοκοπήθηκε χωρίς λόγο και χωρίς όρια μέσα στο πανεπιστήμιο, όπου δίδασκε. Δράστες; Μια ομάδα κακοήθων. Οι δύο από τους δράστες δικάστηκαν. Ο τρίτος κρύβεται. Βρίσκεται ασφαλής στην «αγκαλιά» των συντρόφων του. Η ποινή αυτών που δικάστηκαν; Δεκαοκτώ μήνες φυλακή, που εξοφλείται με 5 ευρώ την ημέρα. Ο δράστης ή οι δράστες επιστρέφουν στο σπίτι τους αφού εξοφλήσουν την ποινή τους. Περίπου, μαζί με τις προσαυξήσεις, €5.400.
Γιατί να μην είναι αυτό μια ποινή; Όλοι ξέρουμε τις μεγάλες και ολόσωστες λέξεις. Κορυφαία; Η επιείκεια. Με την Αριστοτελική της έννοια. Δεν αντιμετωπίζεις όλες τις πράξεις με την ίδια αυστηρότητα. Ούτε όλους τους ανθρώπους με τον ίδιο άτεγκτο τρόπο και μέθοδο. Ψάχνεις πολλά. Προσπαθείς να ανακαλύψεις την προσωπικότητά του. Το βαθμό της ωριμότητάς του. Τα κίνητρά του. Τις ξεχωριστές καταστάσεις, που κινήθηκε ο δράστης.
Ναι! Αλλά αυτή η περιήγηση στην πράξη και στον άνθρωπο, που κατηγορείται γι’ αυτή, ποτέ δεν πρέπει να καταλήξει στη μη κύρωση.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’50 τέθηκε σε εφαρμογή ένας σύγχρονος Ποινικός Κώδικας. Με ένα γενικό μέρος, που βάζει τις γενικές οδηγίες, που μπορούν να ισχύσουν σε κάθε αξιόποινη πράξη. Αυτό το γενικό μέρος είχε συνοχή. Δεν υπήρχε και δεν μπορούσε να υπάρξει οποιαδήποτε εγκληματική πράξη, που να μην μπορεί να αντιμετωπιστεί εντελώς συγκεκριμένα, εντελώς ξεχωριστά κάθε αξιόποινη πράξη, κάθε δράστης οποιασδήποτε αξιόποινης πράξης. Μετά το γενικό μέρος ακολουθούσε το ειδικό μέρος. Η περιγραφή των αξιόποινων πράξεων, κάθε μιας ξεχωριστά, ήταν εντυπωσιακή.
Και μετά άρχισαν τα «μπαλώματα». Προσέθεσαν ειδικούς ποινικούς νόμους για να καταστήσουν, δήθεν, τη Δικαιοσύνη πιο δραστική και πιο αυστηρή. Φυσικά μετά από λίγους μήνες, διάφοροι υπουργοί περνούσαν διατάξεις μέσα από τις οποίες η όποια αυστηρότητα κατέρρεε.
Και μετά; Ήρθε ο «Νόμος Παρασκευόπουλου» και τα διέλυσε όλα!


Νέα Κρήτη, Άποψη, Παρασκευή 11.05.2018


Antonis Vgontzas
ΕΠΟΜΕΝΟ
« Prev Post
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ
Next Post »

Δημοσίευση Σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις 7 ημερών