Έχουν πάρει φωτιά. Οι συζητήσεις για τον πολιτικό φορέα της Κεντροαριστεράς. Άλλοι επιδιώκουν να περιορίσουν τη δυναμική, που έχει αναπτυχθεί τον τελευταίο καιρό. Άλλοι να την οικειοποιηθούν. Άλλοι να την απαξιώσουν. Άλλοι να μπερδέψουν τα αληθινά μηνύματα, που ξεπηδούν από αυτή την
τολμηρή, ιστορική πρωτοβουλία. Και άλλοι να προβούν σε μία ανιστόρητη ανάγνωσή της.
Ορισμένες απαραίτητες διευκρινίσεις και εκτιμήσεις:
Η πρώτη. Η Δημοκρατική Παράταξη έχει ιστορία, που ξεπερνά και το ιστορικό χρονολόγιο του ΠΑΣΟΚ. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στις μεγάλες ιστορικές κρίσεις της πατρίδας μας. Άλλες μεν θεράπευσε, άλλες δε αποσόβησε. Και ήταν πάντα δύναμη μεταρρυθμιστική και εκσυγχρονιστική.
Η δεύτερη. Δεν μπορούμε να αρκεστούμε σε συμφωνίες ή συμπράξεις κορυφής, χωρίς την ενεργό συμμετοχή μεγάλου αριθμού συμπολιτών μας.
Η τρίτη. Έχει νόημα η ανάγνωση της διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη. Όχι βεβαίως ως θεολογικό κείμενο. Οπωσδήποτε, όμως, πρέπει να συγκρατήσουμε από εκείνο το ιστορικό κείμενο την πατριωτική και μεταρρυθμιστική φλόγα του. Και τη διεκδικητική αξίωσή του για ένα κοινωνικό κράτος διαρκούς αλληλεγγύης.
Η τέταρτη. Σε κάθε περίπτωση συνοδοιπορούμε με την «Ανανεωτική Αριστερά». Δηλαδή, με εκείνους τους έντιμους, που δηλώνουν και είναι αριστεροί και αγωνίζονται για τη διαρκή ανανέωσή της.
Η πέμπτη. Οι πολιτικοί φορείς, καμιά φορά, ξεπερνούν και τις καταστατικές συμφωνίες και τους πρωταγωνιστές τους. Η Δημοκρατική Παράταξη έχει αποκτήσει δυναμική. Που, πιθανότατα, θα ενισχυθεί από τον αυξημένο αριθμό εκείνων των συμπολιτών μας που θα διαδηλώσουν, με τη συμμετοχή τους στην εκλογική διαδικασία, ότι συμβάλλουν ενεργά και επιθετικά σε αυτό το νέο ιστορικό κεφάλαιο. Ο στόχος των διακοσίων χιλιάδων μελών ή φίλων δεν είναι απλησίαστος.
Η έκτη. Πρέπει οι πάντες να αναγνωρίσουν ότι αυτή η νέα ιστορική φάση οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στην κ. Φώφη Γεννηματά. Είναι δικές της οι πρωτοβουλίες που διαμόρφωσαν τη δυναμική και το περιεχόμενο των νέων εξελίξεων.
Η έβδομη. Από εμάς, από τον λαό, εξαρτώνται όλα. Ο ιστορικός του μέλλοντος θα αποφασίσει εάν μέχρι την 5η Νοεμβρίου 2017 συμπράξαμε στην ανασυγκρότηση μιας Δημοκρατικής Παράταξης, που συναπαντήθηκε με μια έντιμη «Ανανεωτική Αριστερά». Και όχι σ’ έναν τοκετό μιας άχρωμης (στο ιστορικό κενό) παράταξης, από άγνωστη ή περιστασιακής συνεύρεση. Και σ’ αυτό δεν χωράνε παιχνίδια και προσωπικά πείσματα.
Δημοσίευση Σχολίου