Η λεόντειος υπέρ του κράτους νομοθέτηση και η έλλειψη σεβασμού στο πολίτη στα φορολογικά θέματα Πολλές φορές εμείς οι φοροτεχνικοί παρουσιάζουμε κατά την εφαρμογή των νομοθετημάτων και των εγκυκλίων το πρακτικό μέρος εφαρμογής χωρίς να παίρνουμε θέση γιατί είναι τετελεσμένο
πλέον και η οικονομική πραγματικότητα υποτάσσεται στις δυνητικές επιλογές.Έχουμε λοιπόν ένα κράτος τιμωρητικό στο παραβάτη και επιεικές έναντι του εαυτού του αλλά κυρίως παραγωγό νομοθετημάτων που η εφαρμογή οδηγεί σε λεόντειο μερίδιο εισοδήματος για το κράτος και υπολείμματα για το φορολογούμενο.Αυτή η σχέση πάσχει στη βάση της και δεν είναι ειλικρινής. Εκεί όμως που το θύμα της φορολόγησης γίνεται αντικείμενο είναι όταν κάνει χρήση ρυθμίσεων διευκολύνσεων με σκοπό είτε την αναδρομική φορολόγηση με αποκάλυψη μη εκπληρωμένων υποχρεώσεων είτε λόγω οικονομικής αδυναμίας.Από τη μία λοιπόν έχει το δέλεαρ της διευκόλυνσης από την άλλη παράταση της παραγραφής για άλλα 15 έτη και τη διακριτική ευχέρεια αναγκαστικών μέτρων η με τρόπο που αυτό επιλέγει κατάσχεση και πλειστηριασμό βεβαρημένου με φόρους ακινήτου σε αξία που εξυπηρετεί το κράτος είτε την εμπορική είτε κάποιες νέες αντικειμενικές που θα προσεγγίζουν τις πραγματικές.Εδώ θα πρέπει να δούμε και το γεγονός ότι ενώ είναι χωρίς ανάκληση η δήλωση ακόμα και για προφανές σφάλμα σε περίπτωση απώλειας της ρύθμισης θεωρείται σαν μη υποβληθείσα η δήλωση πλην όμως παραμένει τεκμήριο για τη καταδίωξη των φορολογουμένων που έχουν παραιτηθεί από τα δικαιώματα τους και συναινούν σε έλεγχο σε βάθος 15 ετείας το Δημόσιο στα 3 έτη αν οφείλει και δεν το ζήτησες παραγράφεται η απαίτηση σου η ηθική σε μεγαλείο δόξας από τη πλευρά του. Το κράτος με τη ποιότητα της συμπεριφοράς στα ακίνητα οδηγεί τις αξίες των ακινήτων σε καθοδικό σπιράλ όταν κάτι το φορολογείς κατά τη μεταβίβαση με φόρο υπερτιμήματος φόρο μεταβίβασης ακινήτου βάζεις έως και εξόφληση του ΤΑΠ για τη μεταβίβαση αυξάνεις του φορολογικούς συντελεστές σε ύψος που από επένδυση το ακίνητο γίνεται αντικείμενο επί του οποίου επιβάλετε ληστρικός συντελεστής να μην ξεχάσουμε δε το κεφαλικό φόρο τόσο επί παραγωγικών όσο και μη παραγωγικών ακινήτων χωρίς ο φόρος αυτός να έχει σχέση με την εισοδηματική κατάσταση του ιδιοκτήτη Αστική και Αγροτική Ιδιοκτησία σε συνδρομητική σχέση ετήσια με τη κρατική μηχανή.Έδωσε λοιπόν τη δυνατότητα με το νομοσχέδιο περί αδήλωτων εισοδημάτων δηλώσεις πληροφοριακού χαρακτήρα όπως το Ε 9 να γίνουν χωρίς πρόστιμο ως το τέλος Σεπτεμβρίου πλην όμως δεν μπορούν να ανακληθούν ακόμα και για προφανή σφάλματα <<ο σκοπός αγιάζει τα μέσα>> η πως η πραγματικότητα με τη λογική μπορούν να απέχουν. Ένα ξεχωριστό κεφάλαιο είναι η έλλειψη ακατάσχετου λογαριασμού των επιχειρήσεων ως προς το μέρος των λειτουργικών δαπανών και εξόφλησης προμηθευτών και αμοιβών προσωπικού αλλά ενώ υποχρεώνει σε χρήση pos σταδιακά όλο και μεγαλύτερες ομάδες επιχειρήσεων υποσχέσεις που δόθηκαν και δεν τηρήθηκαν από επίσημα χείλη η επιχείρηση βορά σε κατασχέσεις από το Δημόσιο εις χείρας τρίτων και από φορείς όπως ο ΕΦΚΑ το ΙΚΑ οι Δήμοι και οι Φορείς της Κοινής Ωφέλειας. Όταν το κράτος πρέπει να επιστρέψει ποσά φόρων τότε εκπροσωπεί ποικιλώνυμα φορείς όπως ασφαλιστικά ταμεία καθώς και ένα πλαίσιο διαδικασιών που σκοπό έχουν τη καθυστέρηση στη καταβολή είτε τους συμψηφισμούς με μελλοντικές απαιτήσεις όπως τον ΕΝΦΙΑ έτσι τα πλεονάσματα δημιουργούνται με την εκβιαστική λογική και την υφαρπαγή δικαιωμάτων. Οι κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών είναι το μέτρο δόμησης στη καθημερινότητα της άμεσης είσπραξης όποιου ποσού και του εκφοβισμού προς συμμόρφωση μιας εικόνας χωρίς τέλος που τροφοδοτείται από την υπερφορολόγηση οι δε ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί θα αποτελέσουν την εκποίηση σε τιμή ευκαιρίας της προσπάθειας για απόκτηση ακίνητης περιουσίας του πολίτη που επένδυσε σε Ελπίδα και Οικονομικό Επίπεδο που αποδείχτηκε επίπλαστο.Ευθύνη η πολιτεία έχει πλην όμως γενναιότητα να αποδείξει αρωγή (βοήθεια) σε όποιον δεν είναι στρατηγικός κακοπληρωτής δεν παρέχει.Υποκριτικά συνδράμει ζητά όμως υποταγή και αποδοχή της μιζέριας που η ίδια έχει προκαλέσει με αποφάσεις ανακολουθίες και στρεβλή οικονομική πολιτική. Ο φόρος πρέπει να είναι κλάσμα του εισοδήματος για να εξυπηρετείται και όχι το όλον του εισοδήματος και να υπάρχει ανταποδοτικότητα και όχι να καλύπτεται η πολιτεία πίσω από την ανεπάρκεια της και την έλλειψη σεβασμού στις ανθρώπινες αξίες της αξιοπρεπούς διαβίωσης Το τοπίο το διαμορφώνει όποιος έχει τη πρωτοβουλία πλην όμως η Κρατική Παρέμβαση και Φορολογική Πολιτική έχει δημιουργήσει σειρά παρενεργειών με αποτέλεσμα άμεσο το κλείσιμο επιχειρήσεων και έμμεσο αδύναμες επιχειρήσεις που δεν μπορούν να ανταγωνιστούν και να δημιουργήσουν ένα παραγωγικό μέλλον για τη χώρα .
Άρθρο Γνώμης του Γεωργίου Βασιλάκη
Οικονομολόγου-Φοροτεχνικού
Αθήνα 11/08/2017
Δημοσίευση Σχολίου