Στη συνεδρίαση του Eurogroup της 15ης Ιουνίου πρέπει να υπάρξει συμφωνία. Τουλάχιστον ως προς την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και την εντολή να εκταμιευτεί η δόση των 7,5 δις ευρώ. Τη χρειαζόμαστε αυτή τη δόση. Έχουμε να πληρώσουμε τα περασμένα. Αν δεν την πάρουμε τη δόση
αυτή, τότε θα έχουμε επανάληψη όλου του σκηνικού που ζήσαμε με τραυματικούς όρους το καλοκαίρι του 2015. Λυπάμαι. Αυτό, αυτή τη φορά, δεν θα το αντέξουμε.
Μπορούμε να περιμένουμε και κάτι παραπάνω; Δεν το αποκλείω. Αλλά όχι αυτά που υπόσχεται η κυβέρνηση στον εαυτό της. Ακόμα και το τελευταίο αφήγημά της με τις εναλλασσόμενες υποσχέσεις. Κάπως πιθανή μοιάζει η συμμετοχή μας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης του Μάριο Ντράγκι. Τί είναι, τελικά, αυτό; Θα μπορούν οι τράπεζες να εκδίδουν ομόλογα, να τα αγοράζει ο Ντράγκι και να δίνει σ’ εμάς ρευστό.
Σαν να είναι
γαργαλιστική μια τέτοια προοπτική. Πρέπει να το πω ξεκάθαρα. Η ποσοτική
χαλάρωση έχει όρια. Και δε δίνεται αδαπάνως. Και πρέπει να
δικαιολογείται η έκδοση αυτών των ομολόγων. Τί θα συμβεί στην πράξη;
Κάποιες από τις τράπεζές μας θα αποκτήσουν παραπάνω ρευστότητα, αλλά όχι
σε τεράστια μεγέθη. Κι αυτή η ρευστότητα, που θα αποκτήσουν, θα αργήσει
να περάσει στην πραγματική οικονομία στις επιθυμητές για μας
διαστάσεις.
Τί άλλο παραπάνω πρέπει ή μπορούμε να περιμένουμε από αυτή τη συνεδρίαση του Eurogroup της 15ης Ιουνίου; Η κυβέρνηση είχε επενδύσει πολλές ελπίδες στο να πάρει μια πιο χειροπιαστή απόφαση ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους. Δεν της βγαίνουν τα… κουκιά. Την ανάδειξη κάποιων κριτηρίων για ένα νέο διακανονισμό του δημόσιου χρέους, αυτό μπορεί να περιμένει.
Όμως, ούτε νομικά, ούτε πολιτικά θα υπάρξει μεγέθυνσή των υποσχέσεων του παρελθόντος.
Οι εταίροι θα επαναλάβουν αυτά που υποσχέθηκαν το Νοέμβριο του 2011, το Φλεβάρη του 2012, τον Ιούλιο του 2015, το Μάιο του 2016. Τίποτα παραπάνω. Τίποτα περισσότερο.
Στις τελευταίες δηλώσεις του ο Αλέξης Τσίπρας περιόρισε τις προσδοκίες του. Θα βγούμε στις αγορές! Θεέ μου, αυτό είναι απειλή και κατάρα. Την ώρα που η κυβέρνηση συζητά μονότονα την ελάφρυνση του χρέους, ποιός θα έρθει να μας δανείσει; Κι όσοι «απελπισμένοι» έρθουν, θα επιβαρύνουν τα επιτόκια των δανείων τους με τα περιθώρια του ασφαλιστικού κινδύνου!
Ο νέος δανεισμός από τις αγορές θα είναι πανάκριβος.
Και απαγορευτικός!
Νέα Κρήτη, Άποψη, Παρασκευή, 02.06.2016
Τί άλλο παραπάνω πρέπει ή μπορούμε να περιμένουμε από αυτή τη συνεδρίαση του Eurogroup της 15ης Ιουνίου; Η κυβέρνηση είχε επενδύσει πολλές ελπίδες στο να πάρει μια πιο χειροπιαστή απόφαση ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους. Δεν της βγαίνουν τα… κουκιά. Την ανάδειξη κάποιων κριτηρίων για ένα νέο διακανονισμό του δημόσιου χρέους, αυτό μπορεί να περιμένει.
Όμως, ούτε νομικά, ούτε πολιτικά θα υπάρξει μεγέθυνσή των υποσχέσεων του παρελθόντος.
Οι εταίροι θα επαναλάβουν αυτά που υποσχέθηκαν το Νοέμβριο του 2011, το Φλεβάρη του 2012, τον Ιούλιο του 2015, το Μάιο του 2016. Τίποτα παραπάνω. Τίποτα περισσότερο.
Στις τελευταίες δηλώσεις του ο Αλέξης Τσίπρας περιόρισε τις προσδοκίες του. Θα βγούμε στις αγορές! Θεέ μου, αυτό είναι απειλή και κατάρα. Την ώρα που η κυβέρνηση συζητά μονότονα την ελάφρυνση του χρέους, ποιός θα έρθει να μας δανείσει; Κι όσοι «απελπισμένοι» έρθουν, θα επιβαρύνουν τα επιτόκια των δανείων τους με τα περιθώρια του ασφαλιστικού κινδύνου!
Ο νέος δανεισμός από τις αγορές θα είναι πανάκριβος.
Και απαγορευτικός!
Νέα Κρήτη, Άποψη, Παρασκευή, 02.06.2016
Δημοσίευση Σχολίου