«...Πληθωρική κυβέρνηση, άπειρα νομικά πρόσωπα, δεκάδες ανεξάρτητες αρχές, πολυνομία, πανσπερμία δομών, παντελής έλλειψη συντονισμού του κράτους και μια απίστευτη γραφειοκρατία να είναι ο "υπ' αριθμόν 1" ανασταλτικός παράγοντας για οποιαδήποτε επένδυση! Οι πληθωρικές δομές του κεντρικού κράτους εξυπηρετούν πάνω από 23.000 αρμοδιότητες, λεπτομερώς περιγεγραμμένες, που έχουν δημιουργήσει ένα ασφυκτικό πλαίσιο λειτουργίας του Δημοσίου, και έναν νομοθετικό πληθωρισμό που μπλοκάρει τα πάντα. Αποτέλεσμα όλων αυτών; Η γραφειοκρατία!
Θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν 15 δισ. το χρόνο, μόνο με μια απλούστευση των διαδικασιών στο 20%.Η υπερνομοθέτηση και η διασπορά της, ο κατακερματισμός των αρμοδιοτήτων και των δομών εφαρμογής τους, καθώς και η άτυπη κοινωνική αντίδραση στην κρατική ρύθμιση. Το ελληνικό κράτος είναι συνώνυμο της συσσώρευσης των νομικών ρυθμίσεων. Η επέκταση της παρέμβασης του κράτους στην οικονομία, το εξαναγκάζει σε συνεχείς ρυθμιστικές παρεμβάσεις, οι οποίες έχουν συνήθως διορθωτικό χαρακτήρα των αδυναμιών της...».
Ας μην ξεχνάμε ότι ο αριθμός των κρατικών υπαλλήλων, των κρατικών αυτοκινήτων και των μη δικαιουμένων συντάξεως -δήθεν τυφλών, αναπήρων κλπ.- αναζητήθηκαν μόνο μετά την έξοδο μας απ τις "αγορές".., με το 1ο μνημόνιο, ως διαρθρωτική αλλαγή! Μέχρι τότε, όλους αυτούς, τους πληρώναμε, δανειζόμενοι με ομόλογα «από τις αγορές», χωρίς να ρωτάμε πόσοι, και πόσο, πληρώνονται...Είναι οι ίδιοι που θα μείνουν, καταρχήν, απλήρωτοι ( σε ευρώ ) αν δεν «κλείσει η αξιολόγηση», κοντολογίς αν δεν έρθουν τα «φρέσκα» δανεικά…
Δυστυχώς, καμιά κυβέρνηση δεν έπιασε τον «ταύρο από τα κέρατα» και όλες πάντα φαντασιώνονταν την ανάπτυξη και το success story μετά την «επιτυχή» κάθε φορά αξιολόγηση που πρακτικά μονιμοποιούσε έκτακτους μνημονιακούς φόρους ή και εφεύρισκε νέους πρωτότυπους απλά και μόνο για να επιτευχθούν ταμειολογιστικοί στόχοι που να ικανοποιούν πολιτικούς κύκλους κυβερνητικής επιβίωσης.Δυστυχώς, παραμένουμε σε μια νέα «μη φυσιολογικότητα», σε ένα κύκλο αστάθειας και κατάντιας, με τα μνημόνια να γράφονται και να ξαναγράφονται, χωρίς κανείς να μπορεί να περιγράψει την τελική εικόνα αυτής της χώρας και των πολιτών της, και κυρίως το πότε !
Πολύ αργά πλέον, καταφεύγουμε στη σοφή ρήση του Μεγάλου Αλεξάνδρου: «ό,τι δεν λύεται, κόπτεται… ». Η νομοθέτηση του κόφτη προεξοφλεί την αποτυχία και του 3ου μνημονίου και αποτελεί την σπασμωδική αντίδραση στο «μεγάλο πουθενά» που είναι πλέον ορατό από όλους μας. Όμως, θα πρέπει κάποια στιγμή να τελειώνουμε με τα μη βιώσιμα πλεονάσματα και τις κυκλικά προσαρμοσμένες «επιτυχίες»…
Η υπομονή μας και η ανοχή μας έχει εξαντληθεί, προ πολλού!
Σημείωση :
Αυτές τις δύσκολες ώρες προτιμώ τον μαχητικό λόγο και γνώμη, από την «ασφάλεια» της ευγενούς ασάφειας και της γενικότητας ότι δηλ. «φταίει ο λαός μας, που έζησε πάνω απ τις δυνατότητες του κλπ.».
Φίλε Αντώνη, λαμπρές επιτυχίες και στην καινούργια προσπάθεια που άλλωστε διασφαλίζει και μόνη η υπογραφή σου!
Δημήτρης Τσαγκάρης
Οικονομολόγος ΜΑ-Φοροτέχνης,
Διευθύνων Σύμβουλος της FAO Economics AE, tsagaris@fao-economics.gr
Δημήτρης Τσαγκάρης http://www.economy365.gr21:31 | 22.5.2016
Δημοσίευση Σχολίου