«Έρχεται το ΣτΕ να κουκουλώσει τη ληστεία της δεκαετίας του εκσυγχρονισμού, των Ολυμπιακών Αγώνων, των εξοπλιστικών και του πάρτι στην υγεία!!! Πείτε μου τώρα για εξελίξεις στο νομικό πολιτισμό, που είμαι αστοιχείωτος, περί δικαιοκρατικών εγγυήσεων και λοιπά κολοκύθια
τούμπανα… Αλλά, όπως είπε και ο Αλέξης ‘το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι’». Τάδη έφη Παύλος Πολάκης.
Ο δικαστικός κόσμος βρίσκεται σε αναβρασμό. Αυτό είναι το τελευταίο απόκτημά μας από μια μακρά σειρά χυδαιότητας και λάσπης. Κάτι πρέπει να κάνουν. Και οι δικαστικές ενώσεις. Και οι δικηγορικοί σύλλογοι. Δεν μπορούμε εμείς οι δικηγόροι να αποδεχτούμε ότι συμμετέχουμε σε μια φαυλότητα, όπως την αντιλαμβάνεται ο κ. αναπληρωτής υπουργός.
Αυτός είναι υπουργός του Αλέξη. Τον επέλεξε ο πρόεδρος του 15μελούς, ως
ένα επιτυχημένο επαγγελματία, που μπορεί να επιχειρήσει μεγάλες τομές
στο χώρο της Υγείας. Μάλλον, πρέπει να ξέχασε ο πρόεδρος, με την
ιδιότητα του πρωθυπουργού, με τι υλικό είχε να κάνει.
Ο Παύλος Πολάκης δεν είναι απλά υπουργός του Αλέξη. Είναι φίλος του. Περισσότερο από στενός. Κάνουν μαζί εκδρομές και διακοπές. Να επαναλάβω την παροιμία που λέει «δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι». Αυτό, όμως, δεν αρκεί. Ειδικά, όταν αναφέρεσαι σε ανθρώπους της εξουσίας. Πρέπει να ψάξουμε κάτι βαθύτερο και με ιστορικό ορίζοντα.
Οι δημοκρατίες δεν έπεσαν, κατά κανόνα, από την άσκηση πολεμικής ή στρατιωτικής βίας. Κατέρρευσαν ιστορικά. Μέσα από την αποσύνθεσή τους. Μέσα από την υπονόμευσή τους. Από την κατάρρευση των βασικών Θεσμών τους. Από την κατάργηση του κράτους δικαίου. Με απλά λόγια του κράτους του Νόμου. Οι δημοκρατίες έπαυσαν να υπάρχουν από τη στιγμή που οι πολίτες φάνηκαν κουρασμένοι από αυτήν και τους Θεσμούς της.
Ο Πολάκης δε λοιδορεί τη Δικαιοσύνη, μόνο. Έχει στόχους και στρατηγική. Θέλει να «ψαρέψει» πολιτικά οφέλη από μια γενική ανυποληψία προς όλους.
Είναι πεντακάθαρο, πως επιδιώκει να συντρίψει και να αφανίσει τη διάκριση των εξουσιών. Να υπονομεύσει την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.
Και αυτό δεν το κάνει τυχαία. Ούτε μόνος του. Ούτε ενάντια σε μια αντίθετη άποψη του πρωθυπουργού. Συμπλέουν μεταξύ τους. Ο ένας στηρίζει τον άλλον. Ξέρουν πως αλλιώς δεν πρόκειται να επιβιώσουν. Όσο και αν μοιάζει να είναι μακριά το τέλος τους, αυτό θα’ ρθεί. Κάποια στιγμή. Και θα είναι ατιμωτικό.
Νέα Κρήτη, Άποψη, Τετάρτη, 05.07.2017
ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΓΟΝΤΖΑΣ
Ο Παύλος Πολάκης δεν είναι απλά υπουργός του Αλέξη. Είναι φίλος του. Περισσότερο από στενός. Κάνουν μαζί εκδρομές και διακοπές. Να επαναλάβω την παροιμία που λέει «δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι». Αυτό, όμως, δεν αρκεί. Ειδικά, όταν αναφέρεσαι σε ανθρώπους της εξουσίας. Πρέπει να ψάξουμε κάτι βαθύτερο και με ιστορικό ορίζοντα.
Οι δημοκρατίες δεν έπεσαν, κατά κανόνα, από την άσκηση πολεμικής ή στρατιωτικής βίας. Κατέρρευσαν ιστορικά. Μέσα από την αποσύνθεσή τους. Μέσα από την υπονόμευσή τους. Από την κατάρρευση των βασικών Θεσμών τους. Από την κατάργηση του κράτους δικαίου. Με απλά λόγια του κράτους του Νόμου. Οι δημοκρατίες έπαυσαν να υπάρχουν από τη στιγμή που οι πολίτες φάνηκαν κουρασμένοι από αυτήν και τους Θεσμούς της.
Ο Πολάκης δε λοιδορεί τη Δικαιοσύνη, μόνο. Έχει στόχους και στρατηγική. Θέλει να «ψαρέψει» πολιτικά οφέλη από μια γενική ανυποληψία προς όλους.
Είναι πεντακάθαρο, πως επιδιώκει να συντρίψει και να αφανίσει τη διάκριση των εξουσιών. Να υπονομεύσει την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.
Και αυτό δεν το κάνει τυχαία. Ούτε μόνος του. Ούτε ενάντια σε μια αντίθετη άποψη του πρωθυπουργού. Συμπλέουν μεταξύ τους. Ο ένας στηρίζει τον άλλον. Ξέρουν πως αλλιώς δεν πρόκειται να επιβιώσουν. Όσο και αν μοιάζει να είναι μακριά το τέλος τους, αυτό θα’ ρθεί. Κάποια στιγμή. Και θα είναι ατιμωτικό.
Νέα Κρήτη, Άποψη, Τετάρτη, 05.07.2017
ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΓΟΝΤΖΑΣ
Δημοσίευση Σχολίου