Χθες το βράδυ κάποια συνεργάτιδά μου αλίευσε επιστολή μαθήτριας λυκείου σε έγκριτη πρωινή εφημερίδα της πρωτεύουσας. Την αντιγράφω κατά λέξη:
«Κύριε διευθυντά
Οι υπουργοί μας σήμερα. Τους βλέπουμε στην τηλεόραση, τους ακούμε στα ραδιόφωνα, τους θαυμάζουμε στις φωτογραφίες στις εφημερίδες και τους ιστότοπους.
Τί κάνουν στην πραγματικότητα αυτοί; Κάνουν σωστά τη δουλειά τους; Να ξεκαθαρίσω πως δεν γενικεύω και πως πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια σχεδόν κανένας υπουργός δεν με έχει εκπλήξει με τις πράξεις του και δεν με έχει κάνει να νιώσω περήφανη για τη χώρα μου.
Ας βρεθεί ένας υπουργός που αντί να τσακώνεται στη Βουλή να ασχοληθεί με άλλα σοβαρά προβλήματα. Να ασχοληθεί με τη χώρα του όπως θα ασχολιόταν με το παιδί του ή το εγγόνι του, με τόση στοργή. Να παλέψει για αυτή, να προσπαθήσει πραγματικά να φέρει μια αλλαγή.
Θα μπορούσε κάλλιστα να ασχοληθεί με τα αδέσποτα ζώα, με τον καθαρισμό των αττικών παραλιών, με την ανακύκλωση, με τις φυλακές, με προγράμματα επανένταξης ατόμων ευπαθών κοινωνικών ομάδων στην κοινωνία, με την οικοδόμηση πάρκων για άτομα με αναπηρίες, την συντήρηση των δρόμων, με τη δημιουργία λωρίδας για ποδηλάτες, με την βελτίωση της χρήσης των ΜΜΜ, με την εγκληματικότητα, με τα συστήματα υγείας.
Τα παραδείγματα αυτά είναι ενδεικτικά και ήταν τα πρώτα που μου ήρθαν στο μυαλό. Προσπαθώ να πω πως μόνο αν ασχοληθεί κανείς με διαφορετικά θέματα τα οποία έχουν καρπούς να δώσουν, θα ξεχωρίσει, θα τιμηθεί, θα λατρευτεί, θα κάνει πραγματικό έργο. Τόσο απλό μα τόσο ουτοπικό για κάποιους.
Εύχομαι πραγματικά κάπου κάποτε αυτό να πέσει στα χέρια κάποιου υπουργού και να τον ταρακουνήσει».
Και ακολουθεί ευανάγνωστα η υπογραφή της Μαθήτριας Λυκείου.
Δεν αλλοίωσα ούτε τη στίξη της επιστολής. Στα χαρτιά που κρατάω τόλμησα να υπογραμμίσω μία φράση της «Ας βρεθεί ένας υπουργός που αντί να τσακώνεται στη Βουλή να ασχοληθεί με άλλα σοβαρά προβλήματα. Να ασχοληθεί με τη χώρα του όπως θα ασχολιόταν με το παιδί του ή το εγγόνι του, με τόση στοργή. Να παλέψει για αυτή, να προσπαθήσει πραγματικά να φέρει μια αλλαγή».
Δεν ντρέπομαι που αντέγραψα την επιστολή μιας νεαρής μαθήτριας. Ντρέπομαι, όμως, για τα εκκρεμή θέματα που εκείνη έθιξε…
Δημοσίευση Σχολίου