ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΓΟΝΤΖΑΣ : Ύβρις

η εικόνα προφίλ του ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΓΟΝΤΖΑΣ
Δεν έχω καμιά αντίρρηση να κόβει ο Αλέξης κορδέλες στα εγκαίνια αυτοκινητοδρόμων. Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι δεν ήταν αυτός που εμπνεύστηκε τα σχετικά έργα, δεν ήταν αυτός που τα μελέτησε, δεν ήταν αυτός που τα κατασκεύασε και χρηματοδότησε την κατασκευή τους. Δε με ενοχλεί που τα έργα αυτά τα καταψήφισε. Ούτε καν ότι επιδίωξε να φτιάξει πολιτική καριέρα
μπαίνοντας μπροστά στα διάφορα κινήματα «Δεν πληρώνω», που οδήγησαν στη χρηματοδοτική κατάρρευση των έργων αυτών. Κάτι πρέπει να ‘μαθε και αυτός! Και η παρέα του!
Δεν έχω καμιά αντίρρηση για τις προσπάθειες του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλου να συγκρίνει τον Κώστα Καραμανλή και τον Αλέξη Τσίπρα και να τους κατατάσσει σε άξιους ηγέτες. Γνώμη του είναι, μάλλον. Κρίση του είναι, μάλλον. Και τις κάνει ό,τι θέλει. Άλλωστε και οι δυο τους διακρίνονται για τη μεγάλη ζημιά που προκάλεσαν σε βάρος της πατρίδας μας.
Δεν έχω καμιά αντίρρηση για την ομολογία του υπουργού Υποδομών ότι στα νιάτα του τον ενέπνεε ο Ανδρέας Παπανδρέου και ότι τώρα τον εμπνέει ο Αλέξης Τσίπρας. Ο καθένας μας κάνει κουμάντο στα αποθέματα του θαυμασμού που κατέχει και στο πως θα τα μοιράσει.
Δεν έχω καμιά αντίρρηση για οποιονδήποτε μετατρέπει τον πολιτικό λόγο του σε αμετροεπή κολακεία με μια τόσο εκπληκτική άνεση. Αρκεί να μην επιχειρεί να μας τον επιβάλει εκβιαστικά. Ειδικά τέτοια χρόνια.
Μόλις χθες ο Οργανισμός Οικονομικής Ανάπτυξης, ένας από τους πιο έγκυρους διεθνείς φορείς που μελετούν και αναλύουν την οικονομία πολλών χωρών, μας ανακήρυξε πρωταθλητές για το 2016. Ανάμεσα σε δεκάδες άλλες χώρες. Που; Στην άμεση υπερφορολόγηση των εισοδημάτων μας. Και, πάλι μόλις χθες, μάθαμε ότι το ελληνικό Δημόσιο είναι πρωταθλητής στα «φέσια» που φοράει στους υπηκόους του.
Σήμερα το απόγευμα στις εκκλησιές μας γίνεται το μεγάλο Ευχέλαιο. Για τις αμαρτίες μας τις προσωπικές. Ο καθένας μας κουβαλάει το δικό του σακί των αμαρτημάτων του.
Ως χώρα, όμως, κουβαλάμε, παρά το ένδοξο παρελθόν μας, βαριά αμαρτήματα. Όπως την αλαζονεία. Όπως την αηδή κολακεία προς τους εκάστοτε ισχυρούς. Έστω και προσωρινούς. Όπως την αμετροέπεια και την κενότητα. Και τόσα άλλα!
Δεν ξέρω πόσα συλλογικά ευχέλαια χρειαζόμαστε για να αποκαθάρουμε το δημόσιο βίο από το πιο βαρύ αμάρτημα που τα περιέχει όλα: την Ύβρι.

Νέα Κρήτη, Άποψη, Μ. Τετάρτη 12.04.2017

ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΓΟΝΤΖΑΣ
ΕΠΟΜΕΝΟ
« Prev Post
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ
Next Post »

Δημοσίευση Σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις 7 ημερών