Το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία έχει νερώσει το κρασί της σε
σχέση με την αξιολόγηση και τη διαχείριση του προσωπικού στον δημόσιο
τομέα, τη βοηθάει προφανώς στον δρόμο της προς την εξουσία άλλα θα
δυσκολέψει τόσο την διακυβέρνησή της όσο και την Ελλάδα να γίνει μια
κανονική χώρα. Ιδίως καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ, ανερυθρίαστα συνεχίζει την
αντιλαϊκή πολιτική της ρουσφετοκρατίας, για την καταπολέμηση της οποίας
ζήτησε την ψήφο του Ελληνικού λαού.
Αυτή η φιλική προς το ρουσφέτι τοποθέτηση όλων των κυρίαρχων
ιδεολογικά κομμάτων έχει δώσει τη δυνατότητα στους συνδικαλιστές του
δημόσιου να χλευάζουν την κοινωνία και να διατηρούν προνόμια που τους
έχουν μετατρέψει σε μια ιδιότυπη νομενκλατούρα, την ώρα που η υπόλοιπη
κοινωνία στενάζει.
Οι συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ αρνούνται να αξιολογηθούν οι
υπάλληλοι, πολλώ δε μάλλον να απολυθούν όσοι κριθούν ανίκανοι να φέρουν
σε πέρας το έργο που τους έχει ανατεθεί. Δεν αισθάνονται καμία συστολή
να το κάνουν την ώρα που η κοινωνία στενάζει. Δεν νιώθουν καμία ανάγκη
να απηχούν τις απόψεις της κοινωνίας, η οποία δεν τους αποδέχεται,
τουλάχιστον όχι κατά πλειοψηφία. Η έρευνα της διαΝΕΟσις “τι πιστεύουν οι
Έλληνες” είναι κατατοπιστική. σχεδόν το 60% των Ελλήνων θεωρεί κακό τον
συνδικαλισμό. Στο υπόλοιπο 40% συμπεριλαμβάνονται και αρκετοί από τους
σχεδόν 650 χιλιάδες Έλληνες που εργάζονται στο δημόσιο, τα συμφέροντα
των οποίων επιχειρούν να προστατέψουν οι επαγγελματίες συνδικαλιστές.
Τι επιχειρούν να προστατέψουν; Τις απαράδεκτες δημόσιες
υπηρεσίες. Τους αγενείς υπαλλήλους χωρίς κατάρτιση και διάθεση να
βοηθήσουν τους πολίτες. Τη δυνατότητα των υπηρεσιών να κλείνουν για να
ψήσουν σουβλάκια την Τσικνοπέμπτη, του αρχαιολογικού μουσείου Κέας να
ανοίγει μόνο ένα τρίωρο κάθε Παρασκευή, των εφοριών να κλείνουν ακόμη
και πριν το ωράριο ώστε να μην υπάρχουν πολίτες προς εξυπηρέτηση μετά το
πέρας αυτού. Τη δυνατότητα του ελεγκτή ιατρού να βεβαιώνει ως τυφλούς
τους μισούς Ζακυνθινούς χωρίς καμία επίπτωση και όλα όσα εξωφρενικά
έχουμε ακούσει κατά καιρούς και κουκουλώνονται με μια σύντομη ΕΔΕ και
διαβεβαιώσεις ότι το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο.
Κυρίως όμως θέλουν να προστατέψουν το δικαίωμα στην αργομισθία. Πέρα από τις γνωστές εξωφρενικές ιστορίες ανθρώπων που χτυπούν κάρτα για τους συναδέλφους τους, ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η μελέτη του Kαθηγητή Δημόσιας Διοίκησης και γραμματέα κοινοβουλευτικού έργου του Ποταμιού, κ. Παναγιώτη Καρκατσούλη σύμφωνα με την οποία 48.646 Δημόσιοι Υπάλληλοι αγνοούνται, αφού οι φορείς στους οποίους εργάζονται δεν είναι γνωστοί.
Υπάρχει βεβαίως και η άποψη ότι “δεν είναι όλοι έτσι”. Όσοι την εκφράζουν νομίζουν ότι είναι αποστομωτική. Ακριβώς όμως επειδή “δεν είναι όλοι έτσι”, χρειάζεται η αξιολόγηση για να επιβραβεύσει τους ανθρώπους που “σκίζονται” εργαζόμενοι στο δημόσιο και να τους διαχωρίσει από τους τεμπέληδες που εκμεταλλεύονται τον κόπο τους. Χωρίς αξιολόγηση, οι καλοί υπάλληλοι εξισώνονται με όσους έκαναν το ελληνικό δημόσιο εχθρό του πολίτη.
Πρόκειται για μια καλοστημένη κομπίνα της κομματοκρατίας. Οι κυβερνήσεις αρνούνται σθεναρά να “καρφώσουν” τους αργόμισθούς, ώστε να έχουν τη δυνατότητα μέσα στην αδιαφάνεια να εξυπηρετούν τα μικροκομματικά τους συμφέροντα. Πρόκειται για τον απόλυτα φαύλο κύκλο, με την κοινωνία σε ρόλο θεατή.
Τα κόμματα θεωρούν ότι οι πολίτες είναι απόλυτα ενταγμένοι σε αυτό το ρουσφετολογικό survivor και συνεχίζουν να συμπεριφέρονται τοιουτοτρόπως. Προεκλογικά τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλαν ρουσφετολογικές προσλήψεις από τους Σαμαροβενιζέλους αλλά αρνούνταν κατηγορηματικά να δεσμευθούν ότι θα απολύσουν όσους “τρούπωσαν” με ρουσφέτι. Όχι ότι η δέσμευση θα είχε καμία σημασία, αλλά δεν τόλμησαν ούτε αυτό να κάνουν.
Στελέχη της ΝΔ έχουν κατά καιρούς δηλώσει ευθαρσώς ότι όσοι μπήκαν με μέσον θα φύγουν, αλλά ολοένα και συχνότερα αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να μη γίνουν απολύσεις αλλά να “διευθετηθεί το θέμα δια της κινητικότητας”. Η ιδεολογική γραμμή του Κυρ. Μητσοτάκη για το θέμα είναι ξεκάθαρη, όχι όμως και όλων των υπολοίπων. Το στέλεχος της ΔΑΚΕ και προεδρεύων της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ κος Ιωάννης Παίδας επισκεπτόμενος τη Λέσβο (ή Μυτιλήνη αν προτιμάτε) δεν θα μπορούσε να καταστήσει πιο ξεκάθαρη τη διάσταση απόψεων: “η αξιολόγηση δεν θα πρέπει να έχει τιμωρητικό χαρακτήρα”, υπονοώντας ότι πρέπει να κάνουμε ξανά μια αξιολόγηση για το θεαθήναι όπου όλοι οι υπάλληλοι θα πάρουν τιμής ένεκεν άριστα δέκα, όπως περίπου συνέβη άλλωστε στο παρελθόν.
πηγή φωτογραφίας: AP/ Brian Bettencourt
news247.gr
Η πρόσφατη απόφαση της ΑΔΕΔΥ (16/3) να απόσχει
από “κάθε διαδικασία ή ενέργεια, που συνδέεται με τη διαδικασία
αξιολογήσεως” είναι ιδιαίτερα προκλητική. Όχι μόνο γιατί έχει στόχο την
“πλήρη κάλυψη στο σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων και εργαζομένων
ιδιωτικού δικαίου” (όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση) αλλά
και γιατί πρόκειται για μια διακομματική άποψη.
Κυρίως όμως θέλουν να προστατέψουν το δικαίωμα στην αργομισθία. Πέρα από τις γνωστές εξωφρενικές ιστορίες ανθρώπων που χτυπούν κάρτα για τους συναδέλφους τους, ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η μελέτη του Kαθηγητή Δημόσιας Διοίκησης και γραμματέα κοινοβουλευτικού έργου του Ποταμιού, κ. Παναγιώτη Καρκατσούλη σύμφωνα με την οποία 48.646 Δημόσιοι Υπάλληλοι αγνοούνται, αφού οι φορείς στους οποίους εργάζονται δεν είναι γνωστοί.
Υπάρχει βεβαίως και η άποψη ότι “δεν είναι όλοι έτσι”. Όσοι την εκφράζουν νομίζουν ότι είναι αποστομωτική. Ακριβώς όμως επειδή “δεν είναι όλοι έτσι”, χρειάζεται η αξιολόγηση για να επιβραβεύσει τους ανθρώπους που “σκίζονται” εργαζόμενοι στο δημόσιο και να τους διαχωρίσει από τους τεμπέληδες που εκμεταλλεύονται τον κόπο τους. Χωρίς αξιολόγηση, οι καλοί υπάλληλοι εξισώνονται με όσους έκαναν το ελληνικό δημόσιο εχθρό του πολίτη.
Πρόκειται για μια καλοστημένη κομπίνα της κομματοκρατίας. Οι κυβερνήσεις αρνούνται σθεναρά να “καρφώσουν” τους αργόμισθούς, ώστε να έχουν τη δυνατότητα μέσα στην αδιαφάνεια να εξυπηρετούν τα μικροκομματικά τους συμφέροντα. Πρόκειται για τον απόλυτα φαύλο κύκλο, με την κοινωνία σε ρόλο θεατή.
Τα κόμματα θεωρούν ότι οι πολίτες είναι απόλυτα ενταγμένοι σε αυτό το ρουσφετολογικό survivor και συνεχίζουν να συμπεριφέρονται τοιουτοτρόπως. Προεκλογικά τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλαν ρουσφετολογικές προσλήψεις από τους Σαμαροβενιζέλους αλλά αρνούνταν κατηγορηματικά να δεσμευθούν ότι θα απολύσουν όσους “τρούπωσαν” με ρουσφέτι. Όχι ότι η δέσμευση θα είχε καμία σημασία, αλλά δεν τόλμησαν ούτε αυτό να κάνουν.
Στελέχη της ΝΔ έχουν κατά καιρούς δηλώσει ευθαρσώς ότι όσοι μπήκαν με μέσον θα φύγουν, αλλά ολοένα και συχνότερα αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να μη γίνουν απολύσεις αλλά να “διευθετηθεί το θέμα δια της κινητικότητας”. Η ιδεολογική γραμμή του Κυρ. Μητσοτάκη για το θέμα είναι ξεκάθαρη, όχι όμως και όλων των υπολοίπων. Το στέλεχος της ΔΑΚΕ και προεδρεύων της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ κος Ιωάννης Παίδας επισκεπτόμενος τη Λέσβο (ή Μυτιλήνη αν προτιμάτε) δεν θα μπορούσε να καταστήσει πιο ξεκάθαρη τη διάσταση απόψεων: “η αξιολόγηση δεν θα πρέπει να έχει τιμωρητικό χαρακτήρα”, υπονοώντας ότι πρέπει να κάνουμε ξανά μια αξιολόγηση για το θεαθήναι όπου όλοι οι υπάλληλοι θα πάρουν τιμής ένεκεν άριστα δέκα, όπως περίπου συνέβη άλλωστε στο παρελθόν.
πηγή φωτογραφίας: AP/ Brian Bettencourt
Δημοσίευση Σχολίου